Dzień Edukacji Narodowej

Scenariusz akademii z okazji Dnia Edukacji Narodowej

Prowadzący I:
W imieniu uczniów i rodziców mam zaszczyt powitać wszystkich pracowników naszej szkoły, którzy przybyli na dzisiejszą akademię, aby wraz z nami świętować Dzień Edukacji Narodowej. Ponieważ jest to dzień szczególny, pragniemy rozpocząć uroczystość od podziękowań i życzeń.
Pozwolą Państwo, że odczytam list skierowany do Was od uczniów naszej szkoły :

Święto Edukacji Narodowej to zaiste okazyja, iżby wyrazić nasze podziękowanie za uprawę tegoż ugoru, jakim niewątpliwie są uczniowskie czerepy. Niech, więc Waćpaństwu snuje się żywot w pomyślności, a fortuna niech nie omija Waszego domostwa. Ty zaś szlachetne zdrowie, ulubuj sobie wszystkich pracowników tej prześwietney instytucyji oświatowej i wspieraj ich nadwątlone przez nas siły.
Tego życza wdzięczni uczniowie.
Anno Domini 2008
Pozwolę sobie złożyć ten list na ręce Pani Wicedyrektor i Pana Dyrektora.

Prowadzący II:

Rok kalendarzowy jak obliczono liczy sobie 365 dni .Rok szkolny jest z całą pewnością krótszy niż rok kalendarzowy, ale jeszcze nigdy na świecie nie obliczono dokładnie, ile dni powinien w sobie mieścić. W tej sprawie są dwa stanowiska: nauczyciele twierdzą, że rok szkolny jest za krótki, bo nie mieści się w nim program nauczania, a uczniowie twierdzą, że rok szkolny jest za długi, bo program nauczania nie zawsze mieści się w ich głowach. Mimo niezgodności poglądów w sprawie liczby dni, które powinny się mieścić w roku szkolnym, zarówno nauczyciele, jak i uczniowie są zgodni , co do jednego, że najmilszym wydarzeniem w roku szkolnym jest Dzień Nauczyciela.

Prowadzący I:

Praca nauczycieli, trzeba przyznać jest niezwykle trudna. Niejednokrotnie spędza im sen z powiek i przyprawia o zawał serca, do czego także przyczyniają się nasze niezbyt chwalebne uczynki oraz brak chęci do nauki. Skruszeni prosimy o wyrozumiałość, bo i uczniem nie jest łatwo być!

(Na scenę wchodzi uczennica w kuchennym fartuszku. W rękach trzyma różne kuchenne naczynia. Kładzie je na stoliku i udaje, że robi ciasto.)

Uczennica I:
Czy wiecie jak trudno zostać UCZNIEM? Nie wystarczy samo chodzenie do szkoły. Potrzebnych jest jeszcze parę innych składników. Oto dokładny przepis: formowanie ucznia zaczyna się już w przedszkolu i kontynuowane jest w latach następnych. Początkowo nie trzeba wielu składników. Wystarczy nieco odwagi, doprawionej sporą dawką nieśmiałości, która w trakcie dalszej obróbki wyparowuje. Stopniowo dodajemy hojnie wyobraźni i wrażliwości, poczucia humoru i szczyptę złośliwości. Wlewając wciąż nową wiedzę, zaprawiamy systematycznością, łagodnie mieszając. Doprawiamy to umiejętnością ściągania i zabiegania o lepsze stopnie, dodajemy dobry wzrok i słuch. Ciasto formujemy na kształt barana, osła, gęsi, cielęcia ...