Dodaj publikację
Autor
Lidia Grzegorczyk
Data publikacji
2010-05-10
Średnia ocena
0,00
Pobrań
40

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Tematyka ta może służyć rozwinięciu zainteresowań związanych z tym pięknym miastem i można ją przedstawić na zajęciach z historii, kółkach tematycznych, zajęciach internatowych albo godzinach wychowawczych. Może stanowić też ciekawostkę wplecioną w inny temat związany z Krakowem lub służyć jako wstęp do wycieczek na kopce.
 Pobierz (doc, 23,0 KB)

Podgląd treści


Krakowskie piramidy.

Tematyka ta może służyć rozwinięciu zainteresowań związanych z tym pięknym miastem i można ją przedstawić na zajęciach z historii, kółkach tematycznych, zajęciach internatowych albo godzinach wychowawczych. Może stanowić też ciekawostkę wplecioną w inny temat związany z Krakowem lub służyć jako wstęp do wycieczek na kopce.

Największe zbiorowisko kopców w Polsce znajduje się w Krakowie. Czym były te najdawniejsze – nie wiadomo. Może na wzór egipskich piramid spełniały funkcję grobowców, może były miejscami kultu a może były tak jak to ma miejsce obecnie – pomnikami na cześć bohaterów.
Faktem jest, że tu w Krakowie jest ich najwięcej a byłoby jeszcze co najmniej o trzy więcej gdyby ich nie zniszczono.
Dwa najstarsze liczą sobie ponad tysiąc lat. Powołując się na legendy i najstarszych kronikarzy Wincentego Kadłubka oraz Jana Długosza jeden z kopców łączony jest z osobą Kraka a drugi z Wandą.

Kopiec Kraka lub Krakusa wzniesiony jest na prawym brzegu Wisły (255m n.p.m.). Ma 16m wysokości a średnica podstawy przekracza 50m. Na podstawie badań archeologicznych przyjmuję się, że został on najwcześniej usypany bo 500 lat p.n.e. Konstrukcja jego opierała się na słupie a od niego odchodziły wiklinowe przegrody z ubitą ziemią i kamieniami.
Inna teoria mówi o tym, ze kopiec powstał między VI – VIII w. w czasach słowiańskich. Potwierdza to znaleziona w jego wnętrzu kuta w brązie awarska spinka do pasa a poza tym znaleziono korzenie dębu w górnej części kopca. Dąb był drzewem magicznym dla pogan i badacze określają jego wiek w chwili ścięcia na 300 lat. Jeżeli przyjmiemy, że ścięto go po przyjęciu chrześcijaństwa, więc ta teoria byłaby właściwa.
Od niepamiętnych czasów miejsce to było szczególne: palono tam ognie zaduszkowe, oddawano cześć zmarłym a w pierwszy wtorek po Wielkanocy odbywał się tam odpust.
Z kopca zrzucano resztki święconki a panowie rzucali groszem w stronę biedoty. Właśnie z tego powodu, że dochodziło do bójek między biedakami zakazano tej tradycji w XIXw.
Tradycja odpustu choć w zmienionej formie przetrwała po czasy obecne i odpust zwany „Rękawką” nadal się odbywa. Legenda mówi, że ludność sypała ten kopiec dla wodza gołymi rękami albo w rękawach nosili ziemię.

Kopiec Wandy też miał stanowić jej grób. Według jednego z podań w nim złożono
wyłowione z rzeki zwłoki dziewczyny. Wincenty Kadłubek tak opisuje tę historię:
córką Kraka zainteresował się rycerz niemiecki Rytygier (Rytogar). Nie chcąc utracić dziewictwa i skazywać poddanych na nieuniknione konsekwencje polityczne Wanda Krakówna popełniła samobójstwo, skacząc do Wisły. W miejscu ...