Sposoby radzenia sobie ze stresem - scenariusz zajęć warsztatowych z młodzieżą

Scenariusz zajęć warsztatowych z młodzieżą.

Temat: Sposoby radzenia sobie ze stresem.

CEL POZNAWCZY
• Zapoznanie z różnymi technikami zmniejszającymi stres
• Zapoznanie z faktem wpływu stresu na powstawanie chorób somatycznych
CEL KSZTAŁCĄCY
• Kształcenie umiejętności rozpoznawania i rozładowywania napięcia
• Kształcenie aktywnej postawy i przekonania, że można sobie samemu bardzo pomóc
CEL WYCHOWAWCZY
• Motywowanie do świadomego dbania o własne zdrowie
• Zachęcenie do wzajemnego troszczenia się o siebie i tworzenia zgranej klasy wspomagającej każdego jej członka
• Zachęcanie do korzystania z pomocy innych w czasie pojawienia się trudności życiowych
METODY
- opis
- pogadanka
- zajęcia praktyczne
- gry dydaktyczne: sytuacyjne

STRATEGIE
Elementy strategii:
- operacyjnej (wykonanie ćwiczeń oddechowych przez uczniów
po zademonstrowaniu ich przez nauczyciela)
- problemowej (samodzielne konstruowanie wniosków przez uczestników zajęć na bazie przeprowadzonych zabaw i ćwiczeń)

FORMY
Praca grupowa w zespole klasowym jednym frontem

ŚRODKI DYDAKTYCZNE
• krzesła w sali ustawione w kręgu
• ankieta ewaluacyjna zajęć

PRZEBIEG ZAJĘC
1. Przywitanie się z uczniami i przedstawienie celu spotkania.
2. Rozpoczęcie pracy ćwiczeniem o kolorach w celu zorientowania się w stanie samopoczucia uczestników zajęć (każdy uczeń podaje kolor odpowiadający jego obecnemu samopoczuciu).
3. Przeprowadzenie zabawy wywołującej rozluźnienie: „Kto daje sygnał?”
(jeden uczeń wychodzi z gabinetu. Grupa wybiera osobę, która będzie wymyślała i pokazywała ruchy (np.: kiwanie głową, machanie ręką, podnoszenie nogi, klaskanie) powtarzane następnie przez wszystkich uczestników zabawy. Uczeń wchodzi do gabinetu i ma za zadanie znaleźć tę osobę, która wprowadza nowe ruchy. Zabawa stosowana często w szkole podstawowej, świetnie się sprawdza wśród młodzieży licealnej.
4. Wprowadzenie zabawy rozweselającej „Lustro” (3 osoby wychodzą z sali
bez zapoznania się z zasadami gry. Grupa wybiera 1 osobę (aktora), która będzie naśladowała wszystkie ruchy osoby wezwanej z zewnątrz. Osobie
z zewnątrz oznajmia się, że w sali schowane jest lustro i jej zadaniem jest
je znaleźć, bez zadawania pytań. Uczeń szuka lustra, aktor chodzi za nim powtarzając wszystkie ruchy, kroki i miny poszukującego. Zabawa trwa
do czasu, aż poszukujący odgadnie, że lustrem jest naśladujący go kolega. Wzywa się następną osobę i zabawna akcja się powtarza.
5. Uzyskanie od uczniów odpowiedzi na pytania:
„Co przeżywali w czasie zabaw?
„Czy myśleli wtedy o kłopotach?”
„Jak się czują teraz?”
Odpowiedzi uczniów są wnioskami na temat pierwszej poznanej techniki - śmiechu. Śmiech powoduje rozluźnienie napiętych mięśni, co skutkuje dotlenieniem mózgu. Wyzwalana radość wywołuje w organiźmie produkcję endorfiny leczącej schorzenia i wywołującej stan zadowolenia. Śmiech
jest ponadto ekonomiczniejszy, ponieważ angażuje mniejszą ilość mięśni
niż grymas. Zachęcenie do otaczania się przed klasówkami osobami
z poczuciem humoru.
6. Omówienie drugiej metody odstresowującej – płaczu ...