Jest taki dzień...

Katarzyna Ćwiek

„ Jest taki dzień…”- scenariusz spotkania środowiskowego związanego z kultywowaniem tradycji bożonarodzeniowych.

Cele ogólne:
- poznanie tradycji i zwyczajów bożonarodzeniowych,
- znaczenie tradycji i konieczność ich podtrzymywania,
- pogłębianie integracji środowiskowej.

Cele szczegółowe:
Uczeń:
- zna podstawowe wiadomości dotyczące historii i obchodów świąt
Bożego Narodzenia;
- potrafi wymienić potrawy charakterystyczne dla wieczerzy wigilijnej;
- potrafi opowiedzieć o obrzędach i tradycjach obchodzonych w swoim regionie;
- zna znaczenie pojęć: zwyczaj, obrzęd, święto tradycja;
- rozumie konieczność kultywowania tradycji bożonarodzeniowych.

Przebieg spotkania:
1. Piosenka „ Jest taki dzień…”
2. Powitanie przybyłych gości.
Prowadzący uroczystość:
Jest jeden szczególny dzień w roku w naszej tradycji, kiedy każdy zwykły człowiek ze czcią bierze do swych rąk kawałek białego i kruchego opłatka, by podzielić się z bliskimi, krewnymi, przyjaciółmi. Tym dniem jest wielkie misterium rodziny polskiej – Wigilia, kiedy jak w żaden inny dzień poddajemy się nastrojowi, refleksji i wspomnieniom dni, które są za nami, wspomnieniom często o tych, których już nie ma na tej czy kolejnej wieczerzy wigilijnej, którzy kiedyś, tak jak my dziś, przeżywali radość tego wieczoru.

Uczeń 1
Są Święta w naszym kalendarzu
najdroższe i najbliższe,
bo wywołują falę marzeń
najczulszych i najmilszych .
Ten nastrój wszystkim się udziela,
ogarnia serca, dusze
radością szczęścia i wesela
i czystych, wielkich wzruszeń.

Prowadzący uroczystość:
Zbliżają się, tak lubiane przez wszystkich, Święta Bożego Narodzenia. Posłuchajmy kolęd, przypomnijmy niektóre zwyczaje polskiego Bożego Narodzenia.

Uczeń 2
Grudniowa piękna noc
Z kolędą przyszła do nas,
Grudniowa piękna noc
Przez ludzi wymarzona,
I wokół cały świat
Pierzynka otuliła
Zmieniła w bajkę sad
I gwiazdy zapaliła

Uczeń 3
Kiedy wieczór jest zimowy,
Chaty w śniegu drzemią,
Nastrój dziwny, wyjątkowy
Snuje się nad ziemią.
Lecz najmilszy, wigilijny
wieczór przed świętami
Jest tak piękny, taki inny,
Tak oczekiwany.

Uczeń 4
Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej uroczystym i najbardziej wzruszającym wieczorem roku. Słowo „wigilia” pochodzi z języka łacińskiego i oznacza czuwanie. Taki był dawniej zwyczaj w Kościele, że poprzedniego dnia przed większymi uroczystościami obowiązywał post i wierni przez cała noc oczekiwali na tę uroczystość, modląc się wspólnie. W Polsce wigilia weszła na stałe do tradycji dopiero w XVIII wieku. Główna jej częścią jest uroczysta wieczerza, złożona z postnych potraw. Wieczerza ma charakter ściśle rodzinny. Zaprasza się czasami na nią, oprócz krewnych, osoby mieszkające samotnie. Dawniej najpierw gospodynie urządzały generalne sprzątanie, mycie, czyszczenie. Po czterech rogach głównej sali umieszczało się na wsi i po dworach cztery snopy zbóż: snop pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa, aby Boże Dziecię w Nowym Roku nie skąpiło koniecznego ...