Sposoby przezwyciężania niepowodzeń szkolnych - referat dla rodziców

Sposoby przezwyciężania niepowodzeń szkolnych
(referat dla rodziców)

Niepowodzenia szkolne to rozbieżność pomiędzy wiadomościami, umiejętnościami
i nawykami rzeczywiście opanowanymi przez uczniów a materiałem, jaki powinien zostać przez nich przyswojony według założeń programowych w zakresie poszczególnych przedmiotów.
Według Ireny Obuchowskiej wyróżniamy następujące grupy niepowodzeń:
I grupa - niepowodzenia związane z wymaganiami dotyczącymi nauki szkolnej;
II grupa –niepowodzenia związane ze współżyciem i współdziałaniem społecznym na terenie szkoły, które obejmują zarówno kontakty pomiędzy uczniami, jak i między uczniami
i nauczycielami;
III grupa - dotyczy obszaru wewnętrznych przeżyć ucznia, jego konfliktów wewnętrznych, głównie światopoglądowych.
Problemy szkolne z dwu pierwszych grup są najbardziej istotne, gdyż występują w ciągu całej kariery szkolnej ucznia i wzajemnie się warunkują. Niepowodzenia w nauce rzutują na zachowanie ucznia i jego pozycję w zespole klasowym. Obniżają jego aktywność społeczną, wyzwalają uczucie niechęci do szkoły, zmniejszają motywację do nauki i wpływają na obniżenie jej wyników.

Przyczyny niepowodzeń szkolnych:
Przyczyny niepowodzeń są wielorakie i maja złożony charakter.
Czesław Kupisiewicz wskazuje głównie na trzy rodzaje przyczyn niepowodzeń szkolnych:
1. Przyczyny społeczno-ekonomiczne.
a) Warunki materialne rodziny: dochody rodziców ( opiekunów ) ucznia,
mieszkanie, sposób odżywiania, zaopatrzenie w odzież, obuwie, przedmioty do nauki i wypoczynku.
b) Czynniki wyznaczające sytuację społeczną: wykształcenie i zawód rodziców ( opiekunów ), pozycja dziecka w rodzinie, udział w pracach pozaszkolnych i szkolnych – nakładanie na dziecko nadmiernych obowiązków.
c) Warunki kulturowe życia ucznia: potrzeby kulturalne rodziców oraz możliwości ich zaspokajania, poziom życia umysłowego rodziny, potrzeby estetyczne, dostęp do środków służących upowszechnianiu kultury, poziom opieki intelektualnej i moralnej nad dzieckiem.

2. Przyczyny biopsychiczne, tkwiące w dziecku.
a) Zadatki wrodzone, na przykład anatomiczną strukturę mózgu.
b) Temperament i cechy charakteru.
c) Niesprawne lub wadliwe funkcjonowanie narządów zmysłów, głównie wzroku, słuchu. Defekty te w porę nie zauważone, stanowią bezpośrednie źródło zaburzeń rozwoju psychicznego.
d) Nieśmiałość emocjonalna.
e) Zły stan zdrowia.
f) Zaburzenia procesów poznawczych; analizy, syntezy, uogólniania, problemy z koncentracją uwagi, szybkie męczenie się wykonywaną pracą umysłową.

3. Przyczyny dydaktyczne.
a) popełnione przez nauczyciela błędy metodyczne,
b) pobieżne przygotowanie się do lekcji,
c) niedostateczna znajomość uczniów oraz niewłaściwa postawa w stosunku do nich,
d) wymagania nieadekwatne do możliwości dziecka,
e) brak należytej opieki nad uczniami opóźnionymi w nauce,
f) wadliwe programy nauczania i podręczniki,
g) złe warunki pracy szkół np. nauka na dwie zmiany, liczne klasy.

Zapobieganie niepowodzeniom szkolnym i ich przezwyciężanie
Odpowiedzialność za ucznia ciąży przede wszystkim na nauczycielu, który powinien skutecznie wpływać na jego rozwój i zmniejszać trudności w szkole.
Czynność uczenia się wymaga do dziecka dużego wysiłku, skoncentrowania uwagi ...