Scenariusz uroczystości: Katyń 1940 - Golgota Wschodu

W 2010 roku przystąpiliśmy do ogólnopolskiej akcji sadzenia Dębów Pamięci. Program  „Katyń... ocalić od zapomnienia” ma na celu upamiętnienie ofiar „zbrodni katyńskiej” (wymordowania przez NKWD na rozkaz Stalina 21.857 oficerów Wojska Polskiego, Policji, Straży Granicznej i Więziennej). Celem programu jest nie tylko uczczenie pamięci Bohaterów Zbrodni Katyńskiej, ale także przywrócenie ich sylwetek zbiorowej pamięci narodu poprzez posadzenie 21.857 Dębów Pamięci na 70-tą rocznicę Zbrodni Katyńskiej. Każdy Dąb upamiętnia konkretną osobę, która zginęła w Katyniu, Twerze lub Charkowie, według zasady jeden DĄB to jedno nazwisko. Do programu przystąpiło ponad 3.000 instytucji z Polski i spoza jej granic. W tej tak istotnej dla narodu akcji nie mogło zabraknąć nas - Szkoły Podstawowej z Drawska Pomorskiego.

SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI: „Katyń 1940- Golgta Wschodu”

Przemówienie burmistrza

Narrator: Całość baczność!

Sztandar szkoły wprowadzić!

Do hymnu państwowego! Po hymnie. Spocznij.

Film „Katyń 1940 ”

Narrator: Dramat rozpoczął się 23 sierpnia 1939 r. podpisaniem przez Związek Radziecki i III Rzeszę traktatu o nieagresji wraz z tajnym protokołem, który przeszedł do historii pod nazwą „Pakt Ribbentrop – Mołotow”. Dokument ten  przewidywał udział tych państw w agresji na Polskę. 1 września1939 r. od zachodu na Polskę uderzyli Niemcy, a 17 września od wschodu  Związek Radziecki. 28 września najeźdźcy podpisali w Moskwie „ Układ o przyjaźni i granicach” na mocy którego dokonano IV rozbioru Polski wzdłuż rzek: Pisa, Narew, Bug, San. Nasza OJCZYZNA znalazła się pod okupacją niemiecką i radziecką.

Uczeń:

Za Tych, którzy zginęli

W obronie naszej Ojczyzny,

Za tych, którzy strasznie cierpieli

Przez rany swoje i blizny.

Gdy wrzesień zstąpił na ziemię

I wrzosy na łące zakwitły,

To zamiast cieszyć się życiem

Żołnierze poszli do bitwy.

Ruszyli hardo do walki

I zostawili swe włości,

Ze świadomością walczyli

Nie bojąc się przyszłości.

Narrator: Nastał czas aresztowań, przesłuchań i masowych mordów. Do niewoli sowieckiej dostało się około 230 tys. żołnierzy polskich. Pod pojęciem „zbrodnia katyńska” określa się zamordowanie polskich jeńców wojennych  więzionych w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Badania przeprowadzone przez międzynarodową komisję wykazały, że zostali oni zamordowani strzałem w tył głowy przez NKWD wiosną 1940 roku. Sprawa zamordowania kilkunastu tysięcy polskich oficerów jest dla Polaków jednym z najbardziej bolesnych wydarzeń II wojny światowej.

Uczeń:

O Boże…!

Najpierw jechali długo,

Więziono ich wiosenną szarugą

…Ilu ich było? Dwa? Pięć? Osiem? Dwanaście tysięcy?

Pamiętamy ich zbrojnych i hojnych,

Pamiętamy młodziutkich przed wojną…

O Boże … Nie myśleć więcej.

O czym myślał,

Zanim umierał

Za szeregiem walący się szereg?

Będziemy kiedyś wiedzieli

skoro już wyszli spod ziemi.

Ktoś ocalony cudem

Ktoś schowany przypadkiem w rowie

Straszliwą opowieść opowie.

Narrator: O ostatnich minutach życia skazańców zaświadcza pamiętnik odnaleziony przy zwłokach majora Adama Solskiego. Ostatni zapis tego wstrząsającego dokumentu zza grobu pochodzi z 9 kwietnia1940 roku.

Piąta rano. Od świtu dzień rozpoczął się szczególnie. Wyjazd karetką więzienną w celkach (straszne!). Przywieziono gdzieś do lasu, coś w rodzaju letniska.

Tu szczegółowa rewizja. Zabrano zegarek, na którym była godzina 6.30. Pytano mnie o obrączkę, którą zabrano. Zabrano zegarek, obrączkę, pas główny.

Uczeń:

Tej nocy zgładzono wolność

w katyńskim lesie…

Zdradzieckim strzałem w czaszkę

pokwitowano wrzesień.

Związano do tyłu ręce

by w obecności kata

Nie mogły wznieść się błagania

do Boga i do świata.

Zakneblowano ...