Dodaj publikację
Autor
EMILIA BRUZI
Data publikacji
2011-03-10
Średnia ocena
0,00
Pobrań
347

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Scenriusz uroczystości 11 listopada.
 Pobierz (doc, 83,0 KB)

Podgląd treści

Scenariusz uroczystości

z okazji Święta Niepodległości

Narrator I:

11 listopada 1918 roku to jedna z najważniejszych dat w dziejach Polski. Dzień ten wieńczy półtorawieczne dążenie kilku pokoleń Polaków do odzyskania utraconej na skutek zaborów, niepodległości.

Rec. I.
Opowiedz nam , moja Ojczyzno
jak matka dzieciom ciekawym,
o latach znaczonych blizną
na wiekach sławy i chwały.

Wytłumacz nam, tak jak umiesz,
skąd czerwień i biel sztandarów.
Niech ludzie żyją tu dumnie,
że taki wydał ich naród.

Narrator II:

Dawna Rzeczpospolita Obojga Narodów zginęła pod zaborami w pełnym osamotnieniu. Z mapy Europy starte zostało państwo o pow. 780 tys. km2, liczące 13 milionów mieszkańców, przeszło czterokrotnie więcej niż jedno z mocarstw zaborczych – Prusy. Winy własne i cudze stały się przyczyną zbiorowej tragedii, którą naród okupił ceną krwi w swej późniejszej historii. Przez 123 lata nie istniało państwo, lecz naród nie dał się zniszczyć. Przetrwał dzięki pamięci o swej przeszłości, tradycji i kulturze.

Narrator I:

Niepodległość, wywalczyli sobie sami Polacy wykorzystując zaistniałe sprzyjające okoliczności historyczne.

Narrator I:

Gdy obchodzimy rocznicę Polski niepodległej, pamiętamy i o tych, którzy przez cały wiek XIX zachowali wiarę w odrodzenie naszego państwa, za tę wielką sprawę walczyli i ginęli.

Rec. II.
To nie są wiersze, poematy
I polonezy karmazynów
To Biblia, w której polskie światy
Z ojców przenoszą się na synów

„Dziady”, „Irydion”, „Pan Tadeusz”
lub „Kordian”, policz owe dzieła
I na pokoleń śpiew je przełóż.
Co w nich Ci zagra ? – Nie zginęła.
Dla tego nie ma w tym fantazji,
To nie poezja i dramaty –
Cała Europa, trochę Azji
Ach, jakże nasze, polskie światy !

Więc to nie wiersze ani słowa,
Relikwie marzeń i pamiątek:
Tak jak w Genezis tam się chowa
Naszych od Boga sił początek.

Wystarczy zdjąć z nich znak symboli,
Jak okiennice z okien domu,
A ujrzysz wszystko, co Cię boli,
Co kochasz, pieścisz po kryjomu.

I w burzy, która śmiercią wieje,
Która porwała Cię za młodu
Zobaczysz wolność i nadzieję
Z tych ksiąg pielgrzymstwa i narodu.

Narrator I:
Dzieje męczeńskiej Polski obejmowały wiele pokoleń i niezliczone mnóstwo ofiar. Krwawe sceny toczyły się po wszystkich stronach ziemi naszej i po obcych krajach.

Rec. III.
Do Ciebie Panie w dziejowej godzinie
Głos twego ludu z ziemi polskiej płynie
Wróć nam Boże! Ojczyznę kochaną.
W troje rozdartą i w morzu krwi skąpaną
Sto lat znieśliśmy w pokorze.
Wyzuci z ziemi, pogardą kamieni
Twa sprawiedliwość wszystko zwrócić może.
Twoja Opaczność złe w dobre przemieni
Wojna się sroży, lud polski znękany ...