Dodaj publikację
Autor
Janina Malicka
Data publikacji
2011-04-08
Średnia ocena
0,00
Pobrań
464

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Scenariusz przedstawienia jasełkowego dla uczniów klas IV. Sztuka może być wystawiona dla rodziców przy spotkaniu wigilijnym. Postacie z bajek w tę szczególną noc przeżywają wewnętrzną przemianę. Przedstawienie wymaga odpowiednich kostiumów ale efekt jest zachwycający. Dzieci z przyjemnością grają swoje role.
 Pobierz (doc, 45,0 KB)

Podgląd treści


Scenariusz przedstawienia z okazji spotkania wigilijnego z rodzicami

„Maleńka Dziecina wśród bajkowych postaci” – mini jasełka

Data spotkania: 20 grudzień 2001r.(czwartek)
Klasa: II C wraz z rodzicami.
Prowadzący: Janina Malicka
Miejsce spotkania: klasa szkolna i sala gimnastyczna.

Narrator 1: Zbliżają się święta Bożego Narodzenia – święta poprzedzone miłością wigilijnego wieczoru, czarem choinki i polskiej kolędy.

Narrator 2: I my dzisiaj w gronie kolegów, naszej wychowawczyni, kochanych rodziców, pragniemy kontynuować ten piękny polski obyczaj wspólnego kolędowania, radowania się z bycia razem.

Narrator 3: Zapraszamy wszystkich do wspólnego śpiewania kolędy, pieśni związanej z liturgią Bożego Narodzenia, lecz i pieśni domowej, rodzinnej, śpiewanej w gronie najbliższych, w blasku choinki, przy wigilijnym stole.

(wybiegają gwiazdki)

Gwiazda I:
Już mrok zapada pierwsza gwiazda świeci.
Radujemy się wszyscy, dorośli i dzieci.

Gwiazda II:
W tę noc najwspanialszą, Maleńka Dziecina
zmienia serca ludzkie. Radość się zaczyna.

Gwiazda III:
Wszyscy powitajmy Jezusa małego.
Niebo go zesłało dla dobra naszego.

Anioł:
Radość dzisiaj wielka ogarnia wszystkie serca, bo Pan wszechświata w maleńkiej Dziecinie przyszedł między ludzi, a wraz z Nim zagościł na ziemi pokój niezgłębiony.
W tę noc wigilijną zapukamy do domów naszych bajkowych przyjaciół. Przekonajmy się, że w czasach mesjańskich, Pan Jezus zmienia serca.
Pierwszą gościnę przyjmiemy u Śnieżki.

(Macocha przygląda się w lusterku)
Królowa:
Nienawidzę Śnieżki. Dobrze, że wygnała ją z zamku. Teraz w moim lusterku tylko ja będę najpiękniejsza. Lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie. Cóż to, w lustereczku zamiast mojego odbicia, widzę Dziecię przecudnej urody. Leży w żłóbku na słomie, silny blask od niego bije. Ciekawa jestem, któż to taki?

(Pojawia się Anioł)

Anioł:
W swym lusterku zobaczyłaś Zbawiciela Świata.
-Chodź! – Zaprowadzę cię do Niego.
(Idą. Królowa pochyla się nad Dzieciątkiem. W tym czasie w chatce krasnoludków Śnieżka przygotowuje wieczerzę.)

Śnieżka:
Miłe dobre krasnoludki, zasiądźmy do stołu, przygotowałam wieczerzę wigilijną.

Krasnoludki:
Dziękujemy ci, Śnieżko! Ale, dlaczego jesteś smutna?
Śnieżka:
Myślę o królowej, która przegnała mnie z zamku. Jej serce jest zimne i przepełnione złością. Chciałabym, żeby zdarzył się jakiś cud i dobroć przepełniła jej serce. Jak dobrze byłoby razem usiąść do wigilijnej wieczerzy.
(Rozlega się pukanie. Wchodzi macocha – królowa.)

Królowa:
Śnieżko, wybacz mi! Dzieciątko Jezus stopiło lód w moim sercu. Chcę być dla ciebie dobra i wynagrodzić krzywdę, którą ci uczyniłam.
(Zasiadają do wieczerzy. Śpiewają kolędę.)
Anioł: (do gwiazd):
Widziałyście! W tę świętą noc maleńki Jezus ogrzał serce królowej. Śnieżka jest szczęśliwa.

Gwiazda I:
A czy, w tę przecudną noc, Kopciuszek też będzie szczęśliwy ...