Usłyszmy krzyk dzici Afryki

SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA MISYJNEGO „USŁYSZMY KRZYK DZIECI AFRYKI” ZWIĄZANY Z ZAKOŃCZENIEM PROGRAMU MÓJ SZKOLNY KOLEGA
Z AFRYKI, KTÓRY PRZEBIEGAŁ POD HASŁEM: „NIE MOŻEMY ZROBIĆ NIC WIELKIEGO – ZA TO MAŁE RZECZY Z WIELKĄ MIŁOŚCIĄ”

Odpowiedzialni: Agnieszka Kmiecik i Agnieszka Baumann-Borowicz
Data wystawienia: 15.04.2011r.
Miejsce przedstawienia: sala gimnastyczna w Modrzu
Cele ogólne:
- poznanie sytuacji dzieci mieszkających w różnych zakątkach świata;
- kształtowanie wrażliwości na potrzeby innych.
Cele operacyjne:
- uczeń zna problemy kontynentu afrykańskiego;
- uczeń wie na czym polega praca polskich misjonarzy i misjonarek będących ambasadorami naszego kraju na Czarnym Lądzie;
- uczeń zna terminy: misja, misjonarz

Scenariusz przedstawienia

Narrator:
„Nie możemy zrobić nic wielkiego – za to małe rzeczy z wielką miłością.” – słowa Matki Teresy z Kalkuty pragniemy uczynić mottem dzisiejszego apelu. Witamy wszystkich serdecznie: panią dyrektor, ojca misjonarza, księdza proboszcza, pedagogów, uczniów naszej szkoły i zapraszamy do obejrzenia i wysłuchania naszego programu artystycznego.

Narrator:
W dzisiejszym naszym spotkaniu pragniemy przybliżyć Wam problemy, z jakimi borykają się milionowe rzesze ludzi, w tym dzieci mieszkające na różnych kontynentach a zwłaszcza na kontynencie afrykańskim.

SCENKA: Misjonarz, dziewczynka, przewodnik I i II (4 osoby)

PRZEWODNIK I:
Słyszysz?
DZIEWCZYNKA:
Słucham? Nic nie słyszę!
PRZEWODNIK I:
A teraz słyszysz? Ktoś płacze...
DZIEWCZYNKA:
Rzeczywiście! Nie wiecie, kto tak płacze?
PRZEWODNIK:
Wiemy. To świat płacze. Chodź pokażemy ci dlaczego. Przejdziemy wspólnie po kuli ziemskiej.
Na scenę wchodzi AMERYKA (dziecko ubrane na czerwono)

PRZEWODNIK I:
Ameryka jest kontynentem głębokich kontrastów. Można tam spotkać wielkich bogaczy, ale również miliony nędzarzy. Mnóstwo bezdomnych dzieci żyje na ulicach miast, a tysiące małych mieszkańców Ameryki Południowej zmusza się do pracy.
Na scenę wchodzi OCEANIA (dziecko ubrane na niebiesko)
PRZEWODNIK II:
Oceania – tak nazywamy tysiące wysp rozproszonych po Oceanie Spokojnym. Na tym pięknym kontynencie żyje bardzo dużo ludzi, którzy nie poznali jeszcze Pana Jezusa,
a przecież mają do tego prawo.
Wchodzi EUROPA (dziecko ubrane na biało)
DZIEWCZYNKA:
Europa też? Przecież tutaj wszyscy są tacy szczęśliwi.
PRZEWODNIK I:
Niestety, nawet nie wiesz, jak bardzo się mylisz. Najwyższy czas, żeby wszystkim otworzyć szeroko oczy, by zobaczyli, jak obok nas żyją ludzie.
PRZEWODNIK II:
Mówi się, że Europa to kontynent chrześcijański. Niestety, wiara Europejczyków coraz bardziej słabnie. Ludzie coraz częściej zapominają o tym, że Jezus bardzo ich kocha. Żyją tu dzieci, które mają wszystko, dosłownie wszystko, oprócz... miłości. Rodzice, niestety, tak często nie mają dla nich czasu.
Wchodzi Azja (dziecko ubrane na żółto)
PRZEWODNIK I:
Azja to ogromny kontynent, na którym chrześcijanie są prześladowani za to, że wierzą
w Jezusa ...