Dodaj publikację
Autor
DOROTA GRUSZKA
Data publikacji
2011-05-09
Średnia ocena
0,00
Pobrań
295

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Pedagogizacja rodziców dzieci przedszkolnych na temat pokonywania stresu przed pójściem do szkoły.
 Pobierz (doc, 36,0 KB)

Podgląd treści


Jak zmniejszyć stres 6-7 latka.

W aspekcie psychologicznym stres to brak równowagi między wymogami danej sytuacji a możliwościami człowieka. Aby przywrócić równowagę, należy podjąć odpowiednie działania zaradcze. W ujęciu biologicznym to reakcja organizmu na stawiane przed nim wymagania fizyczne lub psychiczne.
Z jednej strony stres kojarzy się nam z brakiem komfortu, a z drugiej jest motorem napędzającym przeróżne działania, dopingującym do wytężonej aktywności, popychającym do podejmowania różnych czynności, prób, prowadzącym w efekcie do sukcesu lub porażki. Stres towarzyszył człowiekowi, towarzyszy i będzie towarzyszyć, ale ważne jest, aby jego poziom był współmierny do czekającego nas zadania. Nie może niszczyć organizmu.
U sześciolatka poziom stresu należy korygować, dając mu odpowiednie narzędzia, wsparcie i poczucie własnej wartości. Akceptacja dorosłych daje poczucie bezpieczeństwa oraz przekonanie, że warto podejmować wyzwania.

POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI

Najlepiej budować je, wdrażając dziecko do samodzielności. Kilkulatek powinien wykonywać wszystkie czynności związane z samoobsługą: myć się, czesać, ubierać, wiązać buty, zapinać guziki, zasuwać suwaki. Te czynności wpływają na precyzję ruchów, koordynują pracę oka i ręki oraz pozwalają panować nad własnym ciałem, kreować i porządkować najbliższą rzeczywistość. Angażują te same mięśnie, które potem wykorzysta przy pisaniu, rysowaniu i malowaniu. Należy doceniać umiejętności, chwalić za spostrzegawczość i trafność wyboru, podkreślać postępy.

PRACE DOMOWE

Poczucie własnej wartości dziecka wspomaga wdrażanie do codziennych , domowych obowiązków. Dziecko musi wiedzieć, że każdy człowiek ma nie tylko przywileje, ale także powinności. Nakrywanie do stołu, zbieranie brudnych naczyń, utrzymywanie porządku w swoim pokoju, pomoc rodzicom w drobnych zakupach itp. To czynności, dzięki którym dziecko czuje się potrzebne, mądre, zrozumie istotę obowiązkowości, współdziałania z innymi. Im więcej dziecko będzie wykonywać, tym silniejsza będzie potrzeba współdziałania, większa chęć do samosprawdzania się i pokonywania trudności, ale trzeba doceniać i należycie podkreślać wysiłki. Umiejętności są zachętą do dalszej pracy.

SPÓJNY SYSTEM WYCHOWAWCZY

Dziecko lubi wiedzieć co mu wolno, a co nie, co jest dobre, a co złe. Konsekwencja w przestrzeganiu zasad porządkuje rzeczywistość dziecka, pomaga w dokonywaniu wyborów, ułatwia orientację w społecznych realiach, wpływa na jakość relacji z innymi ludźmi.

WSPARCIE DOROSŁYCH

Dziecko potrzebuje czasu i zainteresowania ze strony rodziców. Ważne są rozmowy z dzieckiem w trakcie wykonywania wspólnych czynności, jak i po czymś np. obejrzeniu bajki. Mowa wpływa na rozwój intelektualny dziecka, zasób słownictwa, bogactwo pojęć, którymi dziecko operuje. Poznaje kulturę dyskusji: potrafi słuchać, rozumie treść przekazu, formułuje własne poglądy. Dzięki temu czuje się kimś ważnym i wyjątkowym.

WŁASNE ZDANIE DZIECKA

Ważne jest prawo dziecka do swobodnego wyrażania własnej opinii. Dziecko powinno ...