Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Wykorzystanie kinezjologii edukacyjnej jako metody pracy z dzieckiem mającym trudności w nauce matematyki
Szkoła jest miejscem pracy i nauki dzieci i młodzieży. Spędzają tu mnóstwo czasu, rozwijają swoje zdolności i umiejętności. .Oprócz tego spotykają się z kolegami i koleżankami, integrują się w grupie klasowej i szkolnej.
Człowiek rodzi się z określonymi genetycznie cechami, w tym również i zdolnościami do nauki. Oprócz zdolnych uczniów, którym nauka sprawia przyjemność , są też i tacy, dla których nauka i szkoła kojarzy się ze stresem a nauka sprawia duże trudności. Pozostawienie takich uczniów bez pomocy spowodować może pogłębienie trudności szkolnych i spowoduje poważne blokady w uczeniu się, ze względu na nagromadzony, intensywny stres. Stres powoduje, że w głowie robi się chaos i mętlik. Człowiek zapomina nawet jak ma na imię. Dlaczego tak się dzieje? Wyjaśnienie tej kwestii należy rozpocząć od przypomnienia funkcji półkul mózgowych człowieka.
Ludzki mózg zbudowany jest z lewej i prawej półkuli.
Lewa półkula to półkula logiczna, starająca się, naukowa, analizująca, abstrakcyjna, jest nastawiona na ekspresję, odbiór słuchowy.
Prawa półkula natomiast to półkula uczuciowa, odruchowa, konkretna, przestrzenna, artystyczna, nastawiona na odbiór wzrokowy. Obie półkule współpracują ze sobą przy postrzeganiu świata poprzez spoidło wielkie.
Do prawidłowego rozwoju mózgu dzieci potrzebują różnorodnych bodźców zmysłowych. Eksperymentowanie z prawdziwymi przedmiotami, które można dotknąć i pojąć, jest ważną częścią rozwoju intelektualnego.
Stres wywołuje zaburzenia we współpracy obu półkul mózgowych, więc informacje nie mogą zostać w pełni przetworzone. Przykładem takiego stanu może być przytoczony poniżej przykład z lekcji w szkole:
nauczyciel prosi ucznia o przeczytanie przed całą klasą danego tekstu. Na późniejsze pytanie o sens przeczytanego przed chwilą fragmentu tekstu uczeń nie zna odpowiedzi. Głośne czytanie na forum klasy wiąże się ze stresem, dlatego uczeń nie był w stanie zrozumieć tekstu, który dla niego składał się wyłącznie z szeregu słów bez związku i znaczenia. W trakcie czytania połączenie między połowami mózgu było zablokowane – uczeń przeczytał tekst przede wszystkim swoją prawą półkulą mózgu i nie wykorzystał w pełni swojego umysłowego potencjału.
Realia szkolnego nauczania nastawione są głównie na wykorzystanie umiejętności lewej półkuli, gdyż szkolne podręczniki, plan zajęć i metody nauczania są silnie zorientowane na analityczny sposób rozumowania. Z tego względu trudno przystosować się do szkolnych realiów dzieciom, u których w procesie postrzegania dominuje prawa, intuicyjna półkula mózgu.
Współpracę obu półkul można wyjaśnić jeszcze tak: na jednej nodze potrafimy skakać, ale nie możemy chodzić, tak z jedną połową mózgu możemy myśleć, ale nigdy w pełni nie wykorzystamy naszych możliwości. To, co ...
