Dodaj publikację
Autor
Justyna Dudzik
Data publikacji
2013-01-28
Średnia ocena
0,00
Pobrań
358

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Propozycja akademii dla klas gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Scenariusz opiera się na tekstach lirycznych, ale dzięki wykorzystaniu prezentacji multimedialnych, nie jest nudny dla młodego widza. W mojej szkole wypadło bardzo dobrze, polecam :)
 Pobierz (doc, 49,5 KB)

Podgląd treści


Prowadzący:
Spotykamy się dzisiaj , żeby uczcić rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. 11 Listopada to symbol miłości ojczyzny, walki o wolność, symbol wiary i symbol zwycięstwa.
Za chwilę odśpiewamy hymn państwowy. Przypominam, że należy stać na baczność, zachować powagę i spokój. Oddając szacunek symbolom narodowym, oddajemy go bowiem wszystkim Polakom, tym, którzy odeszli i tym, którzy żyją obecnie. Wasi dziadkowie pamiętają czasy, gdy za śpiewanie hymnu można było stracić życie.

Baczność! Wprowadzić sztandar szkoły. Do hymnu!

Śpiew:

Komenda:
Po hymnie!

Prosimy o zabranie głosu panią dyrektor ……………………………
Baczność. Wyprowadzić sztandar szkoły.
Prowadzący :
Tak się składa, że Święto Niepodległości obchodzimy w listopadzie. Listopad to czas szczególnej refleksji nad przemijaniem. Niedawno sprzątaliśmy groby naszych zmarłych, zanosiliśmy kwiaty, paliliśmy znicze. Chcieliśmy w ten sposób pokazać, że pamiętamy...
Zapaliliśmy także znicze na grobach nieznanych żołnierzy, którzy w różnym czasie oddali życie za ojczyznę...
Nigdy nie wrócili do swoich matek, żon, dzieci...

Szum wiatru, który rozwiewa liście

Narrator 1:
Warto się czasem zasłuchać
w wiatru granie, szum gałęzi,
listopadów przemijanie.
Warto się czasem zasłuchać w grobów ciszę,
By mowę wieków usłyszeć.
One mówią...

Narrator 2:
Co? Cóż groby nam powiedzieć mogą?
Tam taka cisza.
Cisza, która przejmuje trwogą.

Narrator 1:
Kto tę ciszę raz usłyszał,
wiele mówi mu ta cisza.
Tam zapisane są przodków marzenia,
wszystkie tęsknoty, bóle
i cierpienia.
I słowa trzy, które przez pokolenia szły:
BÓG, HONOR, OJCZYZNA.

narrator 2
Rok 1795 to tragiczna data w dziejach naszego narodu. W rouk tym trzy sąsiednie mocarstwa: Rosja, Austria i Prusy podpisały akt rozbiorowy, który stwierdzał:
„Królestwo Polskie odtąd zniesione będzie na zawsze i należy zlikwidować wszystko, co by przypominało jego istnienie”.

narrator 1
Choć Polskę wymazano z map Europy, nie wymazano jej z serc Polaków, którzy wielokrotnie chwytali za broń i stawali do walki przeciw wrogom ojczyzny.

Schodzą, znowu wiatr.. Wchodzą żołnierze

Żołnierz 1
Panowie, Dzieje naszej Ojczyzny, to nie są dni szczęśliwe i spokojne. Państwo polskie zginęło z map Europy już ponad 120 lat temu!
Jak długo jeszcze życiu naszych rodaków towarzyszyć będzie groza, lęk przed wrogiem, sąsiadem, niewola? Jak długo, pytam?

Żolnierz 2
Boże!
Sto lat niewoli znieśliśmy w pokorze.
Wyzuci z ziemi, pogardą karmieni.
Twa sprawiedliwość wszystko zwrócić może.
Twoja opatrzność zło w dobro przemieni.

Żołnierz 3:
Boże!
Wojna się sroży, lud polski znękany,
biedny i głodny – kiedy koniec pyta?
Kiedy opadną gniotące kajdany?
Kiedy nam przyszłość zaświta?

Żołnierz 1
Niedługo, panowie, niedługo zrzucimy gniotące nas kajdany.
Żołnierz 2
Jak chcesz tego dokonać ...