Autorytet nauczyciela

AUTORYTET NAUCZYCIELA

We współczesnym świecie człowiek posiada dostęp do najnowszej nauki i techniki. Bez problemu korzysta z Internetu, telefonu komórkowego i innych urządzeń ułatwiających życie. Żyje coraz szybciej często tracąc przy tym najważniejsze wartości. W takiej sytuacji istnieje potrzeba posiadania życiowych wzorów – autorytetów.

POJĘCIE AUTORYTETU
Słowo „autorytet” pochodzi z języka łacińskiego („auctoritas”) i tłumaczone jest jako ogólnie uznana czyjaś powaga, wpływ, znaczenie. Słowniki definiują autorytet jako prestiż jednostki, czy grupy osób, który opiera się na uznanych i cenionych w określonych środowiskach wartościach.
„Autorytet” to ktoś, kto jest ekspertem w danej dziedzinie oraz cieszy się szacunkiem i uznaniem innych ludzi.

CZYNNIKI DECYDUJĄCE O AUTORYTECIE NAUCZYCIELA
Na autorytet nauczyciela-wychowawcy składa się szereg czynników, wśród których możemy wyróżnić: cechy charakteru i osobowości, kompetencje zawodowe oraz tzw. „powołanie do zawodu”.
Bycie autorytetem przez nauczyciela pozostaje w związku z jego indywidualnością i wysokim stopniem samorealizacji. Osobowość nauczyciela to ogół wszystkich jego właściwości, które przejawiają się w różnych formach zachowań regulujących jakość interakcji między nim a wychowankiem. Efektem określonego sposobu zachowania się nauczyciela jest motywacja ucznia do pracy. Do cech warunkujących kształtowanie się autorytetu nauczyciela należą między innymi: wiara we własne możliwości, mądrość, sprawiedliwość, życzliwość, wyrozumiałość, cierpliwość, prawdomówność, opanowanie, bezkompromisowość, poczucie humoru oraz konsekwencja w realizacji wytyczonych celów.
Cechy charakteru i osobowość nauczyciela decydują o tzw. talencie pedagogicznym, czyli zdolnościach przerastających przeciętną normę i umożliwiające osiąganie wysokich wyników u uczniów. Talent pedagogiczny przejawia się w tym, że nauczyciel umie współtworzyć odpowiednią atmosferę i posiada wyobraźnię, pomagającą aranżować sytuacje odbiegające od schematów, co służy budzeniu zainteresowań i zapału do nauki.
Z osobowością nauczyciela ściśle łączy się pojęcie kompetencji, gdyż efektywne wychowanie i kształcenie wymaga nie tylko określonych kwalifikacji zawodowych, utożsamianych często z poziomem wykształcenia, ale również bogatej wiedzy, umiejętności pedagogicznych i psychologicznych. Zdaniem M. Czerepniak – Walczak „kompetencja to harmonijna kompozycja wiedzy, sprawności, rozumienia oraz pragnienia”. Efektywny nauczyciel wg. H. Hamer powinien posiadać kompetencje specjalistyczne, dydaktyczne i psychologiczne. Do kompetencji specjalistycznych autorka zalicza: wykształcenie pedagogiczne, znajomość literatury fachowej i korzystanie z niej, dokształcanie, samokształcenie oraz wykorzystywanie wiedzy w praktyce. Kompetencje dydaktyczne obejmują: wiedzę i umiejętność jej przekazywania, znajomość metod i form pracy, umiejętność doboru metod i form pracy do możliwości dzieci, wiedzę psychologiczną i pedagogiczną, wykorzystywanie odpowiednich środków dydaktycznych, znajomość możliwości dziecka i jego potrzeb. Do kompetencji psychologicznych H. Hamer zalicza: pozytywne nastawienie do dzieci, empatię, komunikatywność, umiejętność współpracy w zespole, dobrą komunikację interpersonalną, otwartość, kreatywność, zaangażowanie oraz umiejętność łączenia teorii z praktyką. Istotnym elementem budowania autorytetu jest ...