Zrozumieć anoreksję i bulimię

ZROZUMIEĆ
ANOREKSJĘ I BULIMIĘ

Marta Chojnowska

Pedagog Publicznego Gimnazjum nr 1 w Łomży

ZABURZENIA
ODŻYWIANIA

ANOREKSJA
(jadłowstręt
psychiczny)

BULIMIA

(żarłoczność
psychiczna)

W czym tkwi problem anoreksji
i bulimii?

Anoreksja - inaczej anorexia nervosa, jadłowstręt psychiczny,
to choroba o podłożu
nerwicowy brak
istotę stanowi głównie świadome,
psychicznym, której
przyjmowanych
rygorystyczne
pokarmów, silne koncentrowanie się na wyglądzie i masie
ciała oraz paniczny lęk przed przybraniem na wadze.

ograniczanie

łaknienia -

ilości

Zgodnie ze źródłem

terminu anorexia

(grec. anorexia,
an – brak, orexis – apetyt) przyjęło się błędne twierdzenie,
że chorobie tej towarzyszy brak apetytu. Tymczasem osoby
cierpiące na anoreksję doświadczają uczucia głodu,
ale odmawiają spożywania posiłków w obawie przed
przytyciem.

Anoreksja występuje przede wszystkim

u osób
w wieku dorastania, czyli między 12 a 19 rokiem życia.

Trzeba zaznaczyć, że dolna granica wieku zachorowań
obniża się w ostatnich latach. Znane są przypadki
występowania anoreksji u dzieci między 8 a 12 rokiem
życia.

Na anoreksję chorują najczęściej dziewczęta, stosunek
liczby chorych dziewcząt do liczby chorych chłopców
wynosi
podkreślić,
że w populacji chłopców wskaźnik zachorowań na
jadłowstręt psychiczny wzrasta.

10:1. Warto

około

Bulimia - inaczej byczy głód, wielki głód, żarłoczność
psychiczna, bulimia psychiczna - to choroba o podłożu
psychicznym, której istotą jest świadome objadanie się
połączone z poczuciem utraty kontroli nad
ilością
przyjmowanego
prowokowanie wymiotów,
zażywanie środków przeczyszczających lub moczopędnych,
stosowanie
towarzyszy
najczęściej poczucie winy, wstydu oraz wstrętu do swojej
osoby. Chorzy na bulimię dość często dokonują samooceny
na podstawie wagi i wyglądu.

lewatyw. Zachowaniom

pokarmu,

tym

Bulimia występuje najczęściej u młodych kobiet i dziewcząt
pomiędzy 15 a 24 rokiem życia. Tak jak w przypadku
anoreksji, mężczyźni i chłopcy stanowią niewielki odsetek
populacji chorujących.

Po czym można poznać, że ktoś
choruje?
Anoreksja:

Osoba chorująca na anoreksję przejawia znaczną część niżej

wymienionych stanów i zachowań:

 odmawia utrzymania masy ciała na poziomie co najmniej 85%

wartości oczekiwanej (należnej) dla wieku i wzrostu,

 panicznie boi się przybrać na wadze,
 postrzega

i wagę

kształt

ciała w

sposób

zaburzony

(pomimo znacznej niedowagi twierdzi, że jest wciąż za gruba),

 nie dostrzega konsekwencji zbyt niskiej masy ciała,
 przecenia rolę wagi i wyglądu przy dokonaniu samooceny,
 je mało i niechętnie,
 chętnie przygotowuje posiłki domownikom, ale

sama

ich

nie spożywa,

 wyrzuca lub chowa jedzenie do kieszeni, serwetek, torebek, pod łóżko,

 unika jedzenia w towarzystwie innych osób,

 stosuje różne diety odchudzające,

 obsesyjnie liczy wartość kaloryczną spożywanych pokarmów,

 zaprzecza, że jest głodna, pomimo ze nic nie jadła przez dłuższy czas,

 uprawia wyczerpujące ćwiczenia fizyczne,

 mierzy się i waży kilka razy w ...