Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA UPAMIĘTNIAJĄCEGO ROCZNICĘ UCHWALENIA KONSTYTUCJI 3-go MAJA
OSOBY:
SYLWIA –
MARTYNA -
NAUCZYCIELKA –
ZUZANNA (kujon) –
AGATA (cwaniaczek) –
PAULINA CZ (borocek) –
POZOSTALI UCZNIOWIE –
STANISŁAW MAŁACHOWSKI –
HUGO KOŁĄTAJ –
IGNACY POTOCKI –
DZIENNIKARKA –
KRÓL –
POSEŁ 1 –
POSEŁ 2 –
POZOSTALI POSŁOWIE –
WIERSZE –
SCENOGRAFIA
Na środku ściany napisy: 3 maja 1791, Wolność, Naród, Ojczyzna, flagi polskie najlepiej szarfa i godło. Z lewej strony imitacja sali lekcyjnej, z prawej imitacja domu z biblioteczką
Zaczyna się podkład „PAMIĘTAJ”. Prowadzące wchodzą na scenę, gdy nastąpi wyciszenie wtedy zaczynają wolno i spokojnie
MARTYNA
Zwracając się do Sylwii
3 maja – cóż to za data?
SYLWIA
Dla setek młodych ludzi to jedna z wielu nic nie znaczących uroczystości. Dziś żyjąc w zawrotnym tempie, negujemy wszelkie wartości, nudzą nas uroczystości, apele, rocznice, święta.
MARTYNA
Ale czy tak musi być? Przecież naród, który nie zna swojej przeszłości, umiera i nie buduje przyszłości.
SYLWIA
Zatrzymajmy się na chwilę, aby rozważyć historię Polski.
Muzyka się podgłaśnia, jak się skończy prowadzący mówi dalej
MARTYNA
Witamy wszystkich zgromadzanych na apelu upamiętniającym 221 rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 go maja.
SYLWIA
Proszę wszystkich o powstanie!
MARTYNA
Całość baczność!
SYLWIA
Sztandar szkoły wprowadzić!
MARTYNA
Do hymnu!
HYMN – 1 zwrotka -
SYLWIA
Spocznij!
Prowadzące schodzą ze sceny
Piosenka w wykonaniu uczniów„TU WSZĘDZIE JEST MOJA OJCZYZNA”
W tle podkład „MODLITWA ANIOŁA”
Na scenę wchodzą kolejno uczennice z flagami recytując wiersz
WIKTORIA
Jan Szczepkowski "Opowiedz nam moja Ojczyzno"
Opowiedz nam moja ojczyzno
jak matka dzieciom ciekawym,
o latach znaczonych blizną,
na wyciekach chwały i sławy!
Wytłumacz nam, tak jak umiesz,
skąd czerwień i biel sztandarów,
niech ludzie żyją tu w dumie,
że taki wydał ich naród!
A jeśli wielka historia
I dla nas ma trochę miejsca,
Bądź w wiernych mi najwierniejsza
I mnie weź sobie do serca!
MARTYNA M
Wisława Szymborska ,,Gawęda o miłości ojczystej”
Bez tej miłości można żyć
Mieć serce suche jak orzeszek,
Malutki los naparstkiem pić
Z dala od zgryzot i pocieszeń,
Na własną miarę znać nadzieję,
W mroku kryjówkę sobie uwić,
O blasku próchna mówić ,,dnieje”
O blasku słońca nic nie mówić.
Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
Nie będę powalonym drzewem,
Codziennie mocniej w ciebie wrastam,
Radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić,
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię i żyć,
Ale nie można owocować.
Po zrecytowaniu wierszy dziewczęta wkładają flagi do wcześniej przygotowanego stojaka
Dzwoni dzwonek uczniowie siadają wchodzi nauczycielka
NAUCZYCIELKA
Dzień dobry
UCZNIOWIE
Dzień dobry
NAUCZYCIELKA Z parodią,
Na dzisiejszej lekcji pomówimy sobie o drodze polski ...
