Scenariusz akademii z okazji uroczystości uchwalenia Konstytucji Trzeciego Maja

Scenariusz  akademii z okazji uroczystości uchwalenia Konstytucji Trzeciego Maja

Elżbieta Dębiec

Zespół Szkół Zawodowych

w Janowie Lubelskim

Akademia rozpoczyna się uroczystym wniesieniem sztandaru szkoły oraz odśpiewaniem hymnu narodowego.

Recytator  I

„Opowiedz nam, moja Ojczyzno,

Jak matka dzieciom ciekawym,

O latach znaczonych blizną,

O wiekach chwały i sławy!

Wytłumacz nam, tak jak umiesz ,

Skąd czerwień i biel sztandarów,

Niech ludzie żyją tu w dumie,

Że taki wydał ich naród!

A jeśli wielka historia,

I dla nas ma trochę miejsca,

Bądź z wiernych mi najwierniejsza

I mnie weź sobie do serca.”[i]

Narrator I

Na kartach dziejów naszej Ojczyzny historia  odnotowała wydarzenia radosne i smutne, chwile potęgi i chwile słabości. Dzisiejsze spotkanie poświęcamy wielkiemu wydarzeniu z historii państwa polskiego.

Narrator II

„Ceniąc drożej nad życie, nad szczęśliwość osobistą, niepodległość i wolność narodu, dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia ojczyzny naszej i jej granic, niniejszą konstytucję uchwalamy”

Narrator I

Tak rozpoczyna się dokument, z którego każdy Polak powinien być szczególnie dumny. To cytat z Konstytucji 3 Maja. (karta konstytucji)

Narrator II

W XVIII wieku sytuacja naszej ojczyzny była dramatyczna. Trzy państwa z nami sąsiadujące- Rosja, Prusy i Austria- zabierały nam ziemię dzieląc  je między siebie jak kawałek sukna(mapa). To po ich stronie była przewaga gospodarcza i wojskowa. Nasz kraj był wówczas zrujnowany wojnami, niezgodą wśród Polaków, słabymi rządami nieudolnych niekiedy władców. Przyczyn słabości można byłoby wymieniać wiele. Myli się jednak ten, kto pomyślałby, że Polacy nie robili nic, aby ocalić Ojczyznę.

              Naród polski podjął walkę o ocalenie ojczystego kraju. Podjęli ją politycy, żołnierze. Włączali się do niej także poeci, walcząc nie mieczem, lecz piórem.

Recytator I

„Póki w narodzie myśl swobody żyje,

Wola i godność, i męstwo człowiecze,

Póki sam w ręce nie odda się czyje

I praw się swoich do życia nie zrzecze

To ani łańcuch, co mu ściska szyję,

Ani  utkwione w jego piersiach miecze,

Ani go przemoc żadna nie zabije

I w noc dziejowej hańby nie zawlecze.”

(piosenka-”Pytasz mnie...”)

Recytator II

Święta miłości kochanej Ojczyzny,

Czują Cię tylko umysły poczciwe!

Dla Ciebie zjadłe smakują trucizny

Dla Ciebie więzy, pęta niezelżywe.

Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny

Gnieździsz w umyśle rozkosze prawdziwe,

Byle Cię można wspomóc, byle wspierać,

Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.

Narrator II

Te piękne słowa to napisany przez najwybitniejszego polskiego poetę tamtych czasów, Ignacego Krasickiego, hymn dla Szkoły Rycerskiej, która w 2 połowie XVIII wieku kształciła nowoczesną kadrę oficerską gotową do ...