Dzień Matki i Ojca

Scenariusz inscenizacji został poświęcony rodzicom. Zawiera teksty literackie oraz propozycje oprawy muzycznej. Wzbogacono go również o prezentację wykonaną w programie Power Point, która stanowi uzupełnienie prezentowanych treści.

Rodzina jest w życiu
oparciem, czymś
co chroni, co daje siłę…

SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI
Z OKAZJI DNIA MATKI I OJCA

(slajd nr 1)
(slajd nr 2)

• M. Grechuta „Ile razem dróg przebytych…”

(slajd nr 3)

Recytator:
Juliusz Słowacki
Rozłączenie
Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta;
Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku
I nosi ciągłe wieści. Wiem, kiedy w ogródku,
Wiem, kiedy płaczesz w cichej komnacie zamknięta;

Wiem, o jakiej godzinie wraca bolu fala,
Wiem, jaka ci rozmowa ludzi łzę wyciska.
Tyś mi widna jak gwiazda, co się tam zapala
I łzę różową leje, i skrą siną błyska.

A choć mi teraz ciebie oczyma nie dostać,
Znając twój dom - i drzewa ogrodu, i kwiaty,
Wiem, gdzie malować myślą twe oczy i postać,
Między jakimi drzewny szukać białej szaty.

Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć,
Osrebrzać je księżycem i promienić świtem:
Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić i położyć
Pod oknami, i nazwać jeziora błękitem.

Potem jezioro z niebem dzielić na połowę,
W dzień zasłoną gór jasnych, w nocy skał szafirem;
Nie wiesz, jak włosem deszczu skałom wieńczyć głowę,
Jak je widzieć w księżycu odkreślone kirem.

Recytator:

Ona mi pierwsza pokazała księżyc
i pierwszy śnieg na świerkach,
i pierwszy deszcz.

Byłem wtedy mały jak muszelka,
a czarna suknia matki szumiała jak Morze Czarne.

Noc.
Dopala się nafta w lampce.
Lamentuje nad uchem komar.
Może to ty, matko, na niebie
jesteś tymi gwiazdami kilkoma?

Albo na jeziorze żaglem białym?
Albo fala w brzegi pochyłe?
Może twoje dłonie posypały
mój manuskrypt gwiaździstym pyłem?

A możeś jest południową godziną,
mazur pszczół w złotych sierpnia pokojach?
Wczoraj szpilkę znalazłem w trzcinach --
od włosów. Czy to nie twoja?

(slajd nr 4)

Uczeń:
Czy spoglądałeś kiedyś w oczy swojej mamy? Gdy pochylała się nad tobą, aby przykryć cię kołdrą, którą rozkopałeś, gdy śniło ci się coś złego? Gdy cale przedpołudnie stała przy garnkach, aby ugotować twoją ulubioną potrawę? Gdy cerowała podarty sweter, który zahaczyłeś przechodząc przez stary, drewniany płotek?

Uczeń:
Oczy mamy są jak zwierciadła - zobaczysz w nich to, co kryje gdzieś w środku, w sercu, czego nie zapisała w pamiętniku, o czym nie mówi przy okazji niedzielnych spotkań z ciotkami.

Uczeń:
Oczy mamy powiedzą więcej niż mógłby wyrazić ludzki język. Powiedzą nawet to, czego nie chce, abyś wiedział - że się boi, że ma obawy, że czasem nie wierzy.

(slajd nr 5)

Narrator:
List 2.

Narrator:
List 3.

(slajd nr 6)

Uczeń:
Oczy mamy są jak ocean - potrafią ukoić ...