Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
SCENARIUSZ
Święto Patrona Szkoły - Wawrzyniec Hajda
Występują: Narrator 1, Narrator 2, Nauczyciel, Wawrzyniec Hajda, Dobra Wróżka, Uczniowie, Chór
Taniec śląski
Narrator 1:
Dzisiaj jest dzień szczególny. To Święto Patrona naszej Szkoły – Wawrzyńca Hajdy.
Witamy na dzisiejszej uroczystości zaproszonych gości, wszystkich nauczycieli oraz Was - koleżanki i koledzy.
Zapraszamy na lekcję historii, którą dla Was przygotowaliśmy.
Na scenie widoczna jest współczesna sala lekcyjna. Słychać dzwonek. Wchodzi nauczyciel.
NAUCZYCIEL:
Dzień dobry, drodzy uczniowie!
UCZNIOWIE:
Dzień dobry!
NAUCZYCIEL:
Wszyscy już wiecie, że obchodzimy dziś w naszej szkole Święto Patrona Szkoły – Wawrzyńca Hajdy, zwanego Śląskim Wernyhorą. Kto z Was zatem wie, czego dokonał w swoim życiu Wawrzyniec Hajda? W jaki sposób żył? Jaki dorobek pozostawił po sobie? Proszę, kto udzieli mi tych odpowiedzi?
UCZEŃ (zamyślony):
Ach…Gdybym spotkał Wawrzyńca Hajdę, gdybym z nim rozmawiał, z pewnością udzieliłbym odpowiedzi na wszystkie pytania i dostał szóstkę. Może pomogłaby mi jakaś Dobra Wróżka…
WRÓŻKA:
Drogi Uczniu! Spełnię Twoje życzenie. Już za chwilę spotkasz się z Patronem Twojej Szkoły…
WAWRZYNIEC HAJDA:
Witam Was uczniowie! Jestem zachwycony „piątką” - szkołą XXI wieku. A ta tablica, niesamowite…
Macie wiele szczęścia, że chodzicie do szkoły, posiadacie książki. Ja nie uczęszczałem do szkoły, musiałem wędrować od chałupy do chałupy, aby zebrać stare polskie książki. Czasami musiałem to odpracować.
UCZEŃ 1:
To trudne to były czasy. My nie musimy pracować.
WAWRZYNIEC HAJDA:
Ja już zostałem przyjęty do kopalni, kiedy ukończyłem 14 lat…, a w wieku 27 lat straciłem wzrok.
UCZEŃ 2:
To nieszczęście chyba Pana całkowicie załamało.
WAWRZYNIEC HAJDA:
Drodzy uczniowie! Właśnie stało się inaczej. Od kiedy straciłem wzrok, rozpocząłem nowy etap w swoim życiu – działalność na polu narodowym. Pracowałem z młodzieżą, stałem się nauczycielem i filozofem.
UCZEŃ 3:
Gdzie spotykał się Pan z młodzieżą?
WAWRZYNIEC HAJDA:
Organizowaliśmy spotkania na tzw. „Kółku”; uczniowie czytali polskie książki; recytowano moje wiersze. Posłuchajcie jednego z nich:
UCZEŃ 4:
Pan Bóg stworzył cię polskiej ziemi synem,
Bądź więc Polakiem myślą, mową, czynem.
Miłość ojczyzny, pobożność, oświata
Niech Twoje życie w jeden węzeł splata.
UCZEŃ 5:
Choćbyś, człowiecze, miał wszystko na świecie,
Miał honor, sławę i pieniędzy krocie,
Choćby przed Tobą czołem bił świat cały,
Wszystko mniej warte niż szelążek mały.
UCZEŃ 6:
Lecz kochać Boga, ojczyznę miłować,
W mowie się polskiej kształcić, postępować,
Żyć nienagannie, być we wierze stałym,
Ach, to są skarby droższe niż świat cały.”
Piosenka „Przają ci”
WARZYNIEC HAJDY:
Posłuchajcie też fragmentu mojej legendy „Szarlej”:
UCZEŃ 7:
„Godka ło Szaleju łopedzioł mojemu tatulkowi Wawrzyn Hajda z ...