Jak pracować z uczniem nadpobudliwym psychoruchowo (ADHD)?

„Jak pracować z uczniem nadpobudliwym psychoruchowo

( ADHD)?”

Zdaniem R. Barkleya ADHD to spektrum zaburzeń funkcji poznawczych, które

<< ma swoje źródło w niezdolności kontrolowania własnego zachowania w teraźniejszości, przez co chory nie jest w stanie sprostać wymogom w przyszłości >> ( zob. M. Kutscher, 2008, s.16)

Według H. Spionek nadpobudliwość przejawia się << bądź w całym zachowaniu dziecka, bądź w różnych jego sferach w postaci nadpobudliwości ruchowej, poznawczej lub emocjonalnej >> ( zob. A. Paszkiewicz, M. Łobacz, 2013, s. 193)

W polskim systemie oświatowym, uczeń mający zdiagnozowaną nadpobudliwość psychoruchową (ADHD), otrzymuje z poradni psychologiczno-pedagogicznej opinię,

w której zawarte są informacje na temat charakterystycznych symptomów zespołu nadpobudliwości psychoruchowych z zaburzeniami koncentracji uwagi.

Symptomy te mogą dotyczyć:

A) zaburzeń uwagi,

B) nadmiernej impulsywności,

C) nadruchliwości;

Zaburzenia uwagi należy rozumieć, jako << słabszą zdolność do koncentrowania się na wykonanym zadaniu >> ( zob. MEN, 2010, s.239)

U dziecka, które ma zaburzoną uwagę, mogą wystąpić takie trudności, jak:

1. problemy ze skupieniem uwagi na konkretnym bodźcu,

2. trudności z wyborem najważniejszego bodźca,

3. zapominanie poleceń, gubienie oraz zapominanie przedmiotów,

4. trudności z utrzymanie ciągłej uwagi podczas wykonywania określonego zadania,

5. trudności z organizowaniem sobie czasu pracy, nauki i zabawy,

6. szybkie przerywanie rozpoczętego zadania, lub przechodzenie do kolejnego zadania bez niedokończenia poprzedniego zadania;

Przez nadmierną impulsywność należy rozumieć << brak zdolności do zahamowania rekcji >> ( zob. MEN, 2010, s.240)

U ucznia, u którego stwierdzono nadmierną impulsywność, mogą pojawić się następujące trudności:

a) przerywanie innym uczniom podczas ich wypowiedzi,

b) działanie bez zastanowienia ( pod wpływem nagłego bodźca),

c) niecierpliwość,

d) nadmierna gadatliwość ( tzw. słowotok),

e) brak umiejętności planowania działań,

f) częsta zmiana różnych zajęć,

g) trudności z zaczekaniem na swoją kolej ( na przykład zabaw grupowych);

Ostatnim z elementów jest nadruchliwość, przez którą należy rozumieć << niczym nie uzasadniona aktywność ruchowa w porównaniu z innymi dziećmi w danej grupie wiekowej >> ( zob. MEN, 2010, s. 240)

Nadruchliwość u ucznia ze zdiagnozowanym ADHD przejawia się:

1. częstą potrzebą ruchu,

2. manipulowaniem różnymi przedmiotami ( na przykład długopisem),

3. nadmierną gadatliwością ( nadruchliwość w obrębie mięśni języka),

4. trudnościami ze spokojnym bawieniem się, nadmierną hałaśliwością,

5. nadaktywnością ruchową podczas siedzenia w ławce ( wiercenie się, kręcenie, wymachiwanie rękami i nogami, częste wstawanie, wychodzenie z ławki, bieganie po klasie ),

6. zaczepianie innych osób, potrącanie ich, dotykanie;

Uczeń posiadający opinię o nadpobudliwości psychoruchowej ( ADHD) opanowuje umiejętności i wiadomości wynikające z podstawy programowej dla kształcenia ogólnego.

Należy pamiętać, że nauczyciele powinni dostosować uczniowi warunki ...