Scenariusz zajęć „Dobre i złe samopoczucie”

Dobre i złe samopoczucie

TEMAT: Dobre i złe samopoczucie
CZAS TRWANIA: 60 minut
CEL OGÓLNY: Stwarzanie okazji do samopoznania i samooceny
CELE SZCZEGÓŁOWE: - Umiejętność dostrzegania różnicy pomiędzy dobrym a złym samopoczuciem.
- Relaksacja uczestników spotkania
POMOCE: Arkusz papieru, pisak

PRZEBIEG SPOTKANIA:
A) CZĘŚĆ WSTĘPNA
B) 1. Krąg rozpoczynający zajęcia „ Przesłanie iskierki”

„Indiański znak”[1]
Cele: Relaksacja uczestników spotkania.
Uczestnicy siadają w kole, każdy wybiera sobie indiańskie imię i niewerbalny znak, który go wyraża (np. Tańcząca chmura, Padający deszcz, Śpiące dziecko). Dalszy ciąg odbywa się bez słów. Ktoś zaczyna, pokazuje swój znak i znak innego uczestnika. Ten, którego znak pokazał, natychmiast przedstawia swój znak i znak innego uczestnika.
„Szymon mówi” [2]
Cel: Zabawa relaksująca.
Każda grupa wybiera sobie prowadzącego „Szymona”, którego uczestnicy będą naśladować. Przed każdą czynnością wybrana osoba rozpoczyna zdanie od słów:
Szymon mówi wam..... np. Połóżcie się na plecach; Stańcie na prawej nodze; itp.”
Jeśli prowadzący wykona czynność bez słów: „ Szymon mówi wam... „ ,nikomu nie wolno go naśladować. Jeśli ktoś pomyli się, wypada z gry. Należy robić to coraz szybciej.
- Można zmieniać warianty
- Można wymyślać utrudnienia
C) ĆWICZENIE SPECJALISTYCZNE
„Karta samopoczucia”[3]
Cele: Dostrzeganie różnicy między dobrym a złym samopoczuciem.
Prowadzący na arkuszu papieru lub na tablicy zapisuje: Karta samopoczucia (niech to będą dwie kolumny).Po jednej stronie wypisuje:
Mieć dobre samopoczucie, to znaczy np.:
- biegać i śmiać się
- być zdrowym
- bawić się z przyjaciółmi
Po drugiej stronie wypisuje: Mieć złe samopoczucie:
- jestem chory
- ktoś mnie bije
- nie wiem, co mam robić
Prowadzący notuje wypowiedzi dzieci i pyta: co czują, gdy mają dobre i złe samopoczucie?
Następnie rozmawia o tym, co mogą same zrobić, aby poczuć się lepiej?
Kto może im w tym pomóc?
Jak może im w tym pomóc rodzina, a jak nauczyciele, lekarze, koledzy?( Może w tedy okazać się, że od jednych będą otrzymywały praktyczną pomoc, a od innych współczucie i zrozumienie. Prowadzący tłumaczy, że obydwa sposoby są ważne.)
C ) ZAKOŃCZENIE
1. Krąg kończący zajęcia – podsumowaniem – Co dzisiaj sprawiło mi na zajęciach największą radość?
2. Miłe „Pożegnanie”

-----------------------
[1] Jachimska M. (1994); Grupa bawi się i pracuje. Zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych, UNUS, Wałbrzych, s 106
[2] Tamże; s. 110
[3] Kołodziejczyk A., Czemierowska E. (1993); Spójrz inaczej, EDUKATIO, Kraków, s. 23