Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH
Temat: „Mój niepełnosprawny przyjaciel”
Cele:
Zwrócenie uwagi na niepełnosprawnych rówieśników, zachęta do zawierania przyjaźni z nimi.
Kształtowanie właściwych postaw moralnych.
Kształtowanie umiejętności współodczuwania
Formy pracy:
grupowa
indywidualna
Metody:
słuchanie opowiadania audio
rozmowa kierowana
praktyczne
Przebieg zajęć:
„Iskierka przyjaźni”- powitanie
Nauczyciel czyta dzieciom wiersz Sary Bronzo pt:” Być przyjacielem” (Załącznik I), krótkie omówienie wiersza.
Rozmowa na temat przyjaźni, co to znaczy Być czyimś przyjacielem? Kto może nim zostać? Po co są potrzebni przyjaciele? Jaka jest różnica pomiędzy koleżeństwem a przyjaźnią?
Słuchanie opowiadania audio pt: „Chłopiec na wózku”z cyklu „Opowiastki familijne” (Opowiadanie zwraca uwagę na niepełnosprawnych rówieśników i zachęca do zawierania przyjaźni z nimi. Poruszany jet problem empatii, pozwalający spojrzeć na problemy niepełnosprawnych kolegów z zupełnie innej strony)
Rozmowa na temat tekstu, z jakimi rodzajami niepełnosprawności spotkały się dzieci.
Zabawa zadaniowa w parach. Dobieramy dzieci w pary, jedno z nich ma zawiązane oczy. W sali rozstawione są różnego rodzaju sprzęty, tak aby droga przejścia była utrudniona. Osoba z zawiązanymi oczami musi dojść do wyznaczonego celu przy pomocy „przewodnika”, którym jest druga osoba z pary. Jest to zadanie wzmacniające wspólne zaufanie oraz empatię dającą wyobrażenie o trudnościach jakie niesie ze sobą bycie niewidomym.
Wykonanie ustami prac plastycznych pt: „Mój przyjaciel”. Dzieci mają przed sobą kartkę papieru, ołówek biorą do ust i malują obraz, nie mogąc pomagać sobie rękami. ( Zadanie trudne, wymaga miękkich ołówków lub kredek i nie jest odpowiednie dla najmłodszych dzieci)
Sprzątanie sali świetlicy ( wychowankowie sprzątają rozrzucone zabawki nogami do plastikowych pojemników)
Podsumowanie zajęć, czy dzieci wyobraziły sobie życie z utrudnieniami niepełnosprawności i poczuły jaką trudność sprawiają najprostsze czynności? Czy widzą większą potrzebę pomagania osobom niepełnosprawnym? Czy są wdzięczne za swoje zdrowie?
Ćwiczenie ruchowe „Poruszam się o kulach” ( Na zakończenie dzieci mogą wypróbować sposób chodzenia o kulach ortopedycznych”)
Prezent dla mamy mojego niepełnosprawnego przyjaciela (chętne dzieci dostają „List” do mamy przyjaciela, sąsiada, znajomego, która wychowuje niepełnosprawne dziecko (Załącznik II)
ZAŁĄCZNIK I
Być przyjacielem
Sara Bronzo
Być przyjacielem
To umieć patrzeć na drugiego człowieka
W chwilach radości i chwilach smutku
I potrafić dzielić to z nim.
Być przyjacielem
To umieć dostrzegać
Dobro i piękno,
Które posiada każda istota,
I potrafić je podziwiać.
Być przyjacielem
To umieć zawsze dziękować
I uszczęśliwiać drugiego.
Być przyjacielem
To znaczy stanąć u boku tego,
Kto stracił wszelką nadzieję,
I darzyć go miłością.
ZAŁĄCZNIK II
Wyjątkowa mama
Erma Bombeck
Czy zdarzyło się wam kiedyś zastanawiać się, jak Pan Bóg wybiera mamy dla dzieci niepełnosprawnych?
Ja ...
