Dodaj publikację
Autor
Katarzyna Stefaniak-Gwizd
Data publikacji
2017-05-14
Średnia ocena
0,00
Pobrań
386

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Pożegnanie szkoły przez klasę szóstą.
 Pobierz (docx, 34,6 KB)

Podgląd treści

Scenariusz zakończenia roku szkolnego

Prowadząca: Proszę o powstanie! Do hymnu!

„Mazurek Dąbrowskiego"

Prowadząca: Po hymnie

Serdecznie witamy wszystkich przybyłych na dzisiejszą uroczystość.

Witamy gości: …… .

Witamy Dyrekcję szkoły, nauczycieli i wszystkich pracowników szkoły. Miło nam gościć naszych rodziców.

Szczególnie serdecznie witam moich kolegów, uczniów kl. VI, dla których dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością w naszej szkole.

Witamy również serdecznie młodszych kolegów i koleżanki.

Prosimy o wystąpienie Panią Dyrektor.

Część artystyczna

"Kiedy coś się w życiu zmienia,

Kiedy coś się w życiu kończy

Zerknij wtedy znów za siebie

Popatrz, co cię jeszcze łączy.

Z miłą szkołą

Z zacnym gronem

I z przyjaciół grupą wielką,

Powspominaj sobie nieco

Masz okazję na to wszelką".

Ławko szkolna - ławko stara

Niewygodna i niemodna

Moje troski i zmartwienia

Dziś ci mówię DO WIDZENIA

"Codziennie rano tu siadałam

Przez szereg długich, długich dni

Byłaś mi tarczą i ochroną

Ma przyjaciółko szkolnych lat

I kiedy spojrzę dziś za siebie

W tamte cudowne sześć lat

Widzę tam Ciebie no i siebie

Znowu schronienie dajesz mi.

Dziś nasze serca przepełnia nie tylko radość z otrzymania świadectwa ukończenia szkoły podstawowej, ale także smutek z powodu rozstania z tym, co stanowiło istotę naszego życia w ciągu 6 lat.

I choć nieraz przysparzaliśmy wielu zmartwień naszym nauczycielom, chcielibyśmy, aby w ich pamięci pozostały tylko te lepsze chwile.

Człowiek z wolna mądrzeje...

gdy wstecz się popatrzy,

to widzi jakie błędy popełniał co krok.

Wypracowania pisał byle zbyć - raz-dwa-trzy

i z dnia na dzień jak wariat czekał końca roku.

UCZEŃ VI

Zbyt wiele naszych sprawek uszło nam na sucho,

niejedna do rodziców nie dotarła skarga,

więc niniejszym dziś swoje nadstawiamy ucho,

niech każdy nauczyciel ile chce, je targa!

Nasze uszy czekają, proszę targać, śmiało, nawet godzinę całą.

I tak będzie mało.

Jesteśmy razem w tej naszej szkole

Gdzie się uczyło wiele pokoleń

Stopnie miewamy dobre lub złe

Czy ktoś się uczy, czy leniem jest.

Uczyć się trzeba przez całe życie

Bo wtedy żyje się w dobrobycie

Niewiedza niesie biedę i wstyd

A wiedza daje mądrość i spryt........

Niezmierny mój dług wdzięczności

więc strof mi potrzeba jak w słońcu grająca kapela,

żeby po całym kraju rozsławił się, rozgłosił

wysiłek nauczyciela.

Jakże nie pisać wiersza,

jakże nie płonąć w podzięce

za światło, co się rozszerza,

za dar najpiękniejszy, za wiedzę!

Dziękujemy Pani Dyrektor, wszystkim nauczycielom i pracownikom szkoły, którzy przez cały okres pobytu w tej szkole, ofiarowywali nam dar nauki i opiekowali się nami.

Zdajemy sobie sprawę z ...