Logika

Argumenty to środki (narzędzia) słowne argumentacji. Z argumentacją mamy do czynienia wtedy, gdy dla uzasadnienia jakieś tezy T ( zwanej też konkluzją) przedstawiona zostaje seria zdań P, O, R,… jako przesłanki, które w opinii argumentującego do owej tezy T prowadzą. Standardowo przedstawia się argumenty w następującej postaci graficznej, oddzielając kreską przesłanki od konkluzji:

P1
P2
…
Pn
________
T

Przykład argumentu

Teza = Nowak zarabia więcej od Kowalskiego
P1 = Nowak jest lepiej wykształcony od Kowalskiego
P2 = Nowak ubiera się lepiej od Kowalskiego
P3 = Nowak jeździ droższym samochodem od Kowalskiego

Argumentacja rozumiana jest jako działanie myślowo – słowne mające na celu uzyskanie zgody danej osoby lub osób na prezentowaną propozycję.
Argumentację określa się jako zespół czynności podejmowanych w celu uzasadnienia jakiegoś poglądu. Mogą to być czynności mentalne, jak wtedy, gdy samotnie podejmujemy decyzje w warunkach niepewności, a także czynności werbalne, czyli akty mowy. A także, gdy próbujemy przekonać do swoich racji jakieś audytorium.
Z argumentacją mamy do czynienia m.in. w wypadku:
- uzasadniania komuś twierdzeń,
- agitacji,
- propagandy,
- nauczania,
- reklamy

Argumentację należałoby oceniać ze względu na jej skuteczność. Argumentacja jest skuteczna, gdy prowadzi do osiągnięcia danego celu: do uznania lub odrzucenia przez kogoś przekonania, które było przedmiotem argumentacji.
Skuteczne argumentowanie polega na:
- przekonaniu, a nie pokonaniu.
- argumenty są racjonalne (odwołują się do logiki) i emocjonalne ( adresowane do wyobrażani) wywołujące u partnera emocje pozytywne ( podziw, uznanie, radość, humor).
Podstawą każdej skutecznej argumentacji winny być rzeczowe, logicznie uporządkowane i sprawdzone informacje.
Wypowiedź argumentacyjna zawiera tzw. słowa - wskaźniki, do których zaliczamy:
(A) więc, skoro, a zatem, dlatego, skąd wynika, że - służą do oznaczania, że najpierw przedstawiono przesłanki, a następnie konkluzję
(B) bo, ponieważ, albowiem, skoro – najpierw przedstawiono konkluzje , a następnie przesłanki.
Wypowiedzi argumentacyjne nie muszą zawierać słów wskaźników. Często samo zestawienie myśli i kontekst ( np.. dialog) karze domyślać się intencji uzasadnienia jakiegoś kontrowersyjnego zdania innymi zdaniami.
Ta sama wypowiedź w jednych okolicznościach jest argumentacyjna w innych nie.
Przykład: Eryk bał się przyznać do winy i dla tego skłamał.
Użyta w sytuacji, gdy wiadomo, że skłamał - nie jest wypowiedzią argumentacyjną, lecz wyjaśnia fakt.
Jeśli zaś problematyczne jest czy Eryk kłamał czy nie – mówią, czemu zależy na rozstrzygnięciu problemu, ta sama wypowiedz jest argumentacyjna.
Przykłady:
Idealne proporcje są elementem piękna. Dlatego też o "Mona Lizie" Leonarda da Vinci możemy powiedzieć, że jest piękna, bo ma idealne proporcje.

Zezwolenie na reklamę papierosów i alkoholu w telewizji może doprowadzić do wzrostu ich konsumpcji.
Prawdziwy artysta jest twórcą, tak jak i stwórcą jest Bóg ...