Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Jak pomóc dziecku przezwyciężyć trudności w nauce
,,….mów dziecku, że jest dobre,
że może, że potrafi…’’
J. Korczak
W każdej społeczności przedszkolnej i szkolnej jest pewna liczba dzieci napotykających na mniejsze lub większe niepowodzenia. Trudności pojawiają się na różnych szczeblach kariery edukacyjnej, począwszy od przedszkola, aż do ukończenia nauki. Źródła ich są także różne. Mogą tkwić w samych dzieciach, rodzinie i najbliższym otoczeniu dziecka oraz w przedszkolu lub w szkole. Początkowe, drobne niepowodzenia w uczeniu się i przystosowaniu do otoczenia, w następnych etapach nauki mogą być przyczyną poważnych zaburzeń osobowości i zakłóceń wychowawczych. Można i trzeba skutecznie pomagać dzieciom, ale obowiązuje tu warunek – należy jak najwcześniej rozpoznać i usuwać przyczyny trudności.
Kolejnym warunkiem jest aktywny współudział i współpraca rodziców z przedszkolem i szkołą w poznawaniu problemów dzieci oraz zapewnienie im właściwej i efektywnej pomocy. Wymaga to zarówno od nauczycieli, jak i rodziców odpowiedniej wiedzy i umiejętności pedagogicznych.
Świadoma odpowiedzialność za losy dzieci – to świadome, celowe i zgodne z zasadami pedagogiki i psychologii oddziaływanie wychowawcze.
Przychodząc na świat dziecko dysponuje już pewnymi zadatkami wrodzonymi. Na dalszy ich rozwój wpływ mają zarówno dorośli, którzy dziecko wychowują i uczą, jak również grupy rówieśników, z którymi dziecko bawi się i współdziała. W procesie rozwoju odgrywa także dużą rolę własna aktywność i przedsiębiorczość dziecka. Wszystkie te czynniki mogą wpływać mniej lub bardziej korzystnie na rozwój dziecka, w zależności od zachowań otoczenia i konkretnych warunków życiowych, w których dochodzą do głosu.
Jak wynika z powyższego, różnorodne przyczyny składają się zarówno na osiągnięcia dziecka oraz jego zachowania się, jak i jego trudności związane z przyswajaniem wiedzy.
Nie wdając się w szczegóły, najogólniej stwierdzić można, że niepowodzenia mogą być spowodowane:
brakami w ogólnym rozwoju umysłowym, na co składa się: opóźniony rozwój myślenia, mowy, mały zasób słownictwa, wąski zakres wiadomości o świecie, niska zdolność wykonywania działań wzrokowych, słuchowych, arytmetycznych, słaba pamięć, trudności w koncentracji uwagi.
niedojrzałością społeczną i emocjonalną dziecka, a więc: brakiem zainteresowania nauką, brakiem samodzielności i wytrwałości, nieumiejętnością współżycia i współdziałania w grupie, nadmierną pobudliwością lub dużym zahamowaniem, brakiem poczucia obowiązku i przystosowania się powykonywania poleceń, panowania nad uczuciami,
obniżonym poziomem rozwoju biologicznego, na który składają się: ogólny stan zdrowia, rozwój sił fizycznych, sprawność ruchowa i koordynacja ruchów.
Jeżeli Wasze dziecko ma kłopoty, a chcecie, by rozwijało się harmonijnie, bez zakłóceń funkcjonowało w przedszkolu, a potem w szkole – poświęćcie mu więcej uwagi, starajcie się poznać przyczyny trudności i zrozumieć je. W ustaleniu przyczyn pomogą Wam specjaliści z ...
