Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA
NA LINII NAUCZYCIEL – RODZIC
Komunikacja (łac. Communikatio = wymiana, łączność, rozmowa) porozumiewanie się, przekazywanie myśli, udzielanie wiadomości.
Komunikacja jest to proces wysyłania i odbioru informacji oraz reakcja na nie. To również swoisty rodzaj kontaktu edukacyjnego nauczyciela.
Istnieją różne sposoby przekazywania sobie informacji: w formie zachowań werbalnych i niewerbalnych oraz poprzez symbole literowe i obrazkowe.
Istotne cechy komunikacji werbalnej sprowadzają się przede wszystkim do zwięzłego precyzyjnego formułowania myśli przez nauczyciela. Nauczyciel powinien operować językiem literackim, zrozumiałym i właściwie interpretowanym przez słuchacza. Należy unikać swoistego obniżania poziomu wypowiedzi językowej nauczyciela do poziomu języka, którym operuje rodzic czy uczeń, gdyż prowadzi to do infantylizmu.
W trakcie komunikacji werbalnej ważne są także pytania formułowane przez nauczyciela, a nade wszystko przez rodziców. To pytania rodziców są wskaźnikiem aktywności poznawczej, a ich brak świadczy o bierności.
Wielu rodziców niechętnie przekracza próg szkoły. Pytanie nauczyciela dotyczące przyczyn takiego stanu rzeczy często wprawia rodziców w zakłopotanie.
Z doświadczeń nauczycieli wynika, że głównymi przyczynami niechęci rodziców do szkoły są:
obawa przed sytuacją trudną (bo czego dobrego lub interesującego można dowiedzieć podczas zebrań w szkole)
poczucie winy (nie robi się wszystkiego, co powinno się robić dla dziecka)
brak zainteresowania dzieckiem
obawa przed dodatkowymi obowiązkami
brak czasu i chęci do kontaktów z nauczycielami
atmosfera zebrań, na których mówi się głównie o złych ocenach i o tym, co złego dzieje się w klasie
zła organizacja zebrań
obawa przed negatywną oceną dziecka i własnego postępowania.
Na zmianę sytuacji może wpłynąć zmiana postawy nauczyciela, gdyż to on decyduje o atmosferze spotkań z rodzicami.
Zatem spotykamy się z rodzicami po to, aby porozmawiać o osiągnięciach dziecka, o tym, jak rozwijają się jego kontakty społeczne, czego nowego potrafi dokonać. Takich informacji oczekują rodzice od człowieka, któremu powierzyli swoje dziecko. Spotkaniu z rodzicami sprzyja inne niż zazwyczaj ustawienie ławek w klasie. Pozwoli to uniknąć sytuacji, w której rodzice mają się za uczniów. Spotkaniom z rodzicami powinna towarzyszyć życzliwość i dyskrecja. Wszelkie drażliwe sprawy dotyczące konkretnego dziecka należy poruszać podczas osobistego-indywidualnego kontaktu nauczyciela z rodzicem. Szczerze trzeba mówić rodzicom, co nas niepokoi w zachowaniu ich dziecka, sugerując wspólne rozwiązanie problemu. Czasem lepiej powierzyć to specjalistom. Staramy się mówić rodzicom wiele dobrego o ich dzieciach, nawet o drobnych osiągnięciach, rozumiejąc, że dla rodziców ich dziecko jest najważniejsze, a mniej interesuje ich cała klasa.
W kontaktach z rodzicami bardzo ważna jest komunikacja niewerbalna, w skład której wchodzi: mimika twarzy, kinezjetyka, proksemika oraz parajęzyk.
Badania wykazały, iż w procesie komunikacji ...
