Rozwój szkolnictwa zawodowego w Słupsku

Rozwój szkolnictwa zawodowego w Słupsku w latach 1945 – 1965
Wraz z odbudową i zagospodarowaniem Ziemi Słupskiej zaczęto organizować pierwsze szkoły stopnia podstawowego, średniego ogólnokształcącego i zawodowego. Sytuacja materialna tych placówek, podobnie jak i tworzących je nauczycieli i uczniów, była w okresie bezpośrednio po wyzwoleniu bardzo trudna. Główną bolączką ówczesnej oświaty był przede wszystkim brak wykwalifikowanej kadry pedagogicznej oraz trudności ze skompletowaniem odpowiednich pomocy naukowych i podręczników. Duży kłopot sprawiała także kwestia remontów szkół, z uwagi na ogromne braki materiałów budowlanych. Jednak z czasem udało się opanować sytuację i przystąpiono do organizowania pierwszych szkół w mieście.
W tym miejscu należy przypomnieć iż pierwsze szkoły szczebla podstawowego i średniego w Słupsku powstały już w 1945 roku, jednak warto też prześledzić jak wyglądał proces tworzenia placówek, które kształcić miały przyszłe kadry dla rozwijającego się w mieście przemysłu. I tak dnia 16 października 1946 roku została zorganizowana Publiczna Dokształcająca Szkoła Zawodowa przy ulicy Łukasiewicza 4. Młodzież, która jako pierwsza rozpoczęła naukę, początkowo zajęcia praktyczne odbywała w państwowych zakładach pracy. W roku szkolnym 1947/1948 szkoła zmieniła nazwę na Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa. W kolejnym roku powstały warsztaty szkolne umiejscowione w budynku zajmowanym przez placówkę, w których prowadzono trzy kierunki szkolenia: mechaniczny, elektryczny oraz stolarki i introligatorski. Rok szkolny 1950/1951 przyniósł kolejną zmianę nazwy na Zasadniczą Szkołę Metalową. We wrześniu 1953 roku nastąpiła relokacja siedziby szkoły. Z ulicy Łukasiewicza przeniesiono się na ulicę Niedziałkowskiego 2. Następna zmiana nazwy nastąpiła dopiero w roku szkolnym 1965/1966 kiedy to powstała Zasadnicza Szkoła Zawodowa.
W wyniku wniosków wysuwanych przez zakłady pracy na początku lat sześćdziesiątych powołano do życia Zaoczne Technikum Mechaniczno – Elektryczne dla Pracujących w Słupsku, które było filią Technikum Mechaniczno – Elektrycznego dla Pracujących w Gdańsku. Z czasem przekształcono je w szkołę o stacjonarnym charakterze nauczania. W pierwszym roku kształcono w specjalnościach budowa i elektroenergetyka. W roku szkolnym 1962/1963 na bazie tegoż technikum powstało Technikum Mechaniczne dla młodzieży nie pracującej. W szkole brakowało miejsca na zorganizowanie koniecznych pracowni przedmiotowych, w związku z tym podjęto działania w sprawie budowy drugiej placówki zawodowej kształcącej w branży metalowej. Starania te zostały zakończone sukcesem i w 1966 roku rozpoczęto budowę dużego obiektu szkolnego, którą zakończono rok później.
W Słupsku prężnie rozwijał się przemysł drzewny, w związku z czym potrzebowano wykwalifikowanych pracowników do pracy w tym dziale gospodarki miasta. Dlatego też w roku 1947 w wyremontowanym budynku na ulicy Jaracza 18a powstała Szkoła Przysposobienia Przemysłowego nr 34. Jej głównym zadaniem było ...