Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
„Jak długo w sercach
naszych”
(Chór tylko ref.)
Jak długo w sercach naszych
Choć kropla polskiej krwi,
Jak długo w sercach naszych
Ojczysta miłość tkwi,
Stać będzie kraj nasz cały,
Stać będzie Piastów gród,
Zwycięży Orzeł Biały,
Zwycięży polski lud.
Jak długo na Wawelu
Zygmunta bije dzwon
Jak długo z gór karpackich
Rozbrzmiewa polski ton,
Stać będzie kraj nasz cały,
Stać będzie Piastów gród,
Zwycięży Orzeł Biały,
Zwycięży polski lud.
Jak długo Wisła wody
Na Bałtyk będzie słać,
Jak długo polskie grody
Nad Wisłą będą stać,
Stać będzie kraj nasz cały,
Stać będzie Piastów gród,
Zwycięży Orzeł Biały,
Zwycięży polski lud.
„Hymn państwowy”
Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc
wzięła,
Szablą odbierzemy.
Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski,
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem. x2
Przejdziem Wisłę,
przejdziem Wartę,
Będziem Polakami,
Dał nam przykład
Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.
Marsz, marsz, Dąbrowski...
Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.
Marsz, marsz, Dąbrowski...
„Rota” (chór tylko ref.)
Nie rzucim ziemi skąd nasz
ród,
nie damy pogrześć mowy.
Polski my naród, polski ród,
królewski szczep piastowy.
Nie damy by nas zgnębił
wróg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !
Do krwi ostatniej kropli z
żył,
bronić będziemy ducha,
aż się rozpadnie w proch i w
pył
krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy
próg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !
Nie będzie Niemiec pluł nam
w twarz,
ni dzieci nam germanił.
Orężem stanie hufiec nasz,
duch będzie nam hetmanił.
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty
róg.
Tak nam dopomóż Bóg !
Tak nam dopomóż Bóg !
Nie damy miana Polski
zgnieść,
nie pudziem żywo w trumne
Ojczyzny honor i jej cześć,
podniesiem czoło dumne
Ziemie odzyska ojców wnuk
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!
„My pierwsza brygada”
Legiony to żołnierska nuta,
Legiony to straceńców los!
Legiony to żołnierska buta,
Legiony to ofiarny stos.
My pierwsza brygada,
strzelecka gromada
Na stos rzuciliśmy nasz życia
los,
Na stos, na stos! /x2
O ileż mąk, ileż cierpienia,
O ileż krwi, wylanych łez,
Pomimo to nie ma
zwątpienia,
Dodawał sił wędrówki kres.
My pierwsza brygada…../x2
Mówili, żeśmy stumanieni
Nie wierząc w to, że chcieć
to móc!
Lecz trwaliśmy osamotnieni
A z nami był nasz drogi
wódz!
My pierwsza brygada…../x2