Starożytny Izrael

Starożytny Izrael

Palestyna

Palestyna to niewielka górzysta kraina na Bliskim Wschodzie, leżąca między Morzem Śródziemnym a doliną rzeki Jordan. W jej zachodniej części, przylegającej do Morza Śródziemnego, znajdowały się dość żyzne gleby nadające się pod uprawę. Mieszkało tam więcej ludności, powstawały liczne miasta. Bardziej na wschód rozciągały się z kolei obszary pustynne, a teren był słabiej zaludniony.

Palestyna znajdowała się na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych między Azją, Afryką i Europą, co miało niewątpliwy wpływ na jej losy historyczne.

Kanaan — w starożytności kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego (teren późniejszej Palestyny, Syrii i Fenicji). Według Biblii miała to być ziemia obiecana Izraelitom przez Boga.

Około XIII wieku p.n.e., jak głosi Biblia, do Kanaanu przybyły koczownicze plemiona Izraelitów pod przewodnictwem Mojżesza. Plemiona te trudniły się pasterstwem i przepędzały tu swoje stada w poszukiwaniu lepszych pastwisk. Pod koniec XI wieku p.n.e. plemiona Izraelitów zostały zjednoczone w jedno państwo. Dokonał tego król Saul.

Największy rozkwit Królestwa Izraela przypadł na czasy króla Dawida. Stolicą państwa została wówczas Jerozolima. To właśnie w niej syn Dawida - Salomon, słynący z wielkiej mądrości, zbudował świątynię poświęconą Bogu Izraelitów - Jahwe. Po śmierci króla Salomona państwo żydowskie, zagrożone przez silniejszych sąsiadów, uległo rozpadowi.

W VI wieku p.n.e. Babilończycy zdobyli Jerozolimę oraz zburzyli świątynię Jahwe. Natomiast część ludności zesłali na tereny Babilonii. Nastąpił okres tzw. niewoli babilońskiej, trwający blisko pół wieku. Dopiero podbój Babilonii przez króla perskiego Cyrusa Starszego umożliwił Żydom powrót do ojczyzny. Odbudowana została Jerozolima i świątynia Jahwe, ale państwa żydowskiego nie udało się już przywrócić.

Wierzenia Żydów

Żydzi wierzyli w jednego Boga, stwórcę nieba i ziemi - Jahwe. Byli przekonani, że są ludem wybranym, z którym Bóg zawarł przymierze. Jeśli będą służyć mu wiernie i słuchać jego przykazań, w nagrodę zaprowadzi ich do ziemi obiecanej (Palestyny). Najważniejsze boskie prawa zawarte zostały w Dekalogu (Dziesięciu Przykazaniach).

Przykazania te wyryte na kamiennych tabliczkach Bóg miał wręczyć Mojżeszowi w dniu zawarcia przymierza na górze Synaj. Przechowywane były one w skrzyni zwanej Arką Przymierza i stanowiły największą świętość Żydów. Król Salomon umieścił Arkę Przymierza w zbudowanej przez siebie świątyni Jahwe w Jerozolimie. Podstawowe prawdy wiary i przepisy obowiązujące Żydów w życiu codziennym zawarte zostały z kolei w Piśmie Świętym (Biblii).

Najważniejsze informacje - zestawienie

Czas powstania, położenie: około XIII wieku p.n.e. na tereny Palestyny, Syrii i Fenicji (na tym terenie leżała starożytna „ziemia obiecana” - Kanaan) przybyły koczownicze plemiona izraelskie, pod koniec XI wieku p.n.e. plemiona ...