Powstanie państwa polskiego

Powstanie państwa polskiego

Siedziby plemion polskich

Nie wszyscy Prasłowianie opuścili swe pierwotne siedziby. Należeli do nich także przodkowie plemion polskich. Trudno jest dokładnie określić liczbę plemion, ich nazwy i obszar, jaki zamieszkiwały.

W drugiej połowie IX wieku na ziemiach polskich powstały dwa państewka plemienne: państwo Wiślan i państwo Polan. Państwo Wiślan wkrótce upadło wskutek najazdu Morawian, a następnie Czechów. Przetrwało silne państwo Polan, które nienarażone na ataki z zewnątrz, rozpoczęło podbijanie sąsiednich, słabszych plemion. Za twórców państwa polskiego uważa się przodków Mieszka I - Siemowita, Leszka (Lestka) i Siemomysła, który już prawdopodobnie przejął władzę nad całym terytorium państwa Polan. Od nazwy Polan wywodzi się nazwa naszego kraju - Polska. Centralnym ośrodkiem państwa Polan było Gniezno. Była to w VIII i IX wieku silnie obwarowana osada, której ludność utrzymywała ożywione kontakty handlowe. Tędy bowiem przebiegał szlak solny, który kontrolował książę gnieźnieński. Był to potężny atut gospodarczy. Dochody z tego źródła umożliwiały prowadzenie podbojów.

Polska w czasach Mieszka I

Mieszko I był pierwszym historycznym władcą Polski z dynastii Piastów. Dokończył zapoczątkowanego przez jego przodków dzieła zjednoczenia plemion w jedno państwo polskie. Stolicą państwa uczynił Gniezno. W 966 roku przyjął wraz z całym dworem i członkami drużyny chrzest od Czechów. Sojusz z Czechami umocniony został małżeństwem Mieszka z córką księcia czeskiego Bolesława I - Dobrawą. Mieszko I przez cały okres swego panowania dążył do zapewnienia bezpieczeństwa i niezależności państwa polskiego narażonego na ataki niemieckie. W 972 roku margrabia niemiecki Hodon napadł na ziemie polskie, został jednak w bitwie pod Cedynią rozgromiony przez wojska polskie.

Z innymi sąsiadami stosunki nie zawsze układały się dobrze. Sojusz polsko-czeski rozpadł się po śmierci Dobrawy. Doszło wtedy do wojny pomiędzy obu państwami o Śląsk, z której zwycięsko wyszedł Mieszko, przyłączając do Polski sporne terytorium oraz ziemię Wiślan (Małopolskę). Zajęcie bogatego Pomorza, Śląska i Małopolski oznaczało zakończenie procesu budowy terytorialnej państwa polskiego.

Pod koniec panowania Mieszko podjął jeszcze jedną ważną decyzję polityczną, świadczącą o jego dążeniu do uniezależnienia się od cesarstwa. Wydał dokument Dagome iudex, w którym oddawał swój kraj pod opiekę papieża. Treść tego dokumentu pozwala określić terytorium państwa u schyłku X wieku. Kraj Mieszka przypominał kształtem dzisiejszą Polskę.

Ciekawostka

W 968 roku utworzono pierwsze na ziemiach polskich biskupstwo misyjne w Poznaniu, podległe bezpośrednio papieżowi. Pierwszym biskupem został Jordan. W czasach Mieszka I zaczęto w Polsce bić pierwsze monety. Były to tzw. denary z umieszczonym na nich imieniem Mieszka (Misico).

Organizacja państwa polskiego za pierwszych Piastów

Pod koniec X wieku obszar ...