Dodaj publikację
Autor
Maciej Wierzchnicki
Data publikacji
2018-07-02
Średnia ocena
0,00
Pobrań
12

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Polska na drodze do zjednoczenia.
 Pobierz (docx, 15,8 KB)

Podgląd treści

Polska na drodze do zjednoczenia

Mimo rozbicia politycznego pomiędzy poszczególnymi dzielnicami, wśród Polaków istniało silne poczucie więzi. We wszystkich księstwach mówiono tym samym językiem, wyznawano tę samą wiarę, pielęgnowano te same obyczaje. Chociaż rządzili w nich różni książęta, ale wszyscy oni wywodzili się z tej samej dynastii piastowskiej. Ważnym czynnikiem na drodze do zjednoczenia i kształtowania świadomości narodowej był opór wobec licznego napływu do Polski duchowieństwa i mieszczaństwa niemieckiego. Za zjednoczeniem opowiadała się znaczna część duchowieństwa, możnych panów, rycerstwa oraz mieszczanie i chłopi. Często zmieniane granice księstw, liczne cła i brak spokoju w państwie nie sprzyjały rozwojowi gospodarczemu kraju. Zjednoczenie ziem polskich konieczne było także dla obrony bezpieczeństwa państwa zagrożonego najazdami Krzyżaków i Brandenburczyków.

Pierwsze próby zjednoczenia Polski, podjęte przez księcia krakowskiego Leszka Czarnego i śląskiego Henryka IV Probusa zakończyły się niepowodzeniem. Po śmierci Henryka IV o tron krakowski rywalizowali książę wielkopolski  Przemysł II i król czeski Wacław II, mający poparcie książąt śląskich oraz mieszczan Krakowa i Wrocławia. Dążyli oni nie tylko do zajęcia tronu krakowskiego, ale także do opanowania całej Polski i zdobycia korony. Przemysł II zrezygnował z walki o tron krakowski (Kraków zajął Wacław II), ubiegł natomiast króla czeskiego w staraniach o koronę polską. Zjednoczył pod swoim berłem dwie ziemie: Wielkopolskę i Pomorze Gdańskie. Koronował się na króla Polski w Gnieźnie w 1295 roku. Wkrótce został zamordowany. Wówczas po koronę sięgnął Wacław II, co miało miejsce w 1300 r., który połączył dwie największe dzielnice Małopolskę i Wielkopolskę. Panowanie czeskie nie trwało długo. Po śmierci Wacława II do kraju wrócił z wygnania Władysław Łokietek i podjął ponownie starania o odzyskanie utraconych ziem. Walki Łokietka o zjednoczenie Polski trwały wiele lat. Nie wszędzie był popularny i miał wielu przeciwników. Zakończyły się jednak sukcesem. Książę kujawski Władysław Łokietek zdołał zjednoczyć Małopolskę, Wielkopolskę, ziemię sieradzką, łęczycką i Kujawy. Poza granicami znalazły się Śląsk, ziemia lubuska, ziemia michałowska, Mazowsze, Pomorze Szczecińskie i Pomorze Gdańskie, zajęte podstępnie przez Krzyżaków w 1308 roku.

Etapy jednoczenia ziem polskich:

I - pierwsze próby: Leszek Czarny, Henryk IV Probus - niepowodzenie;

II - rywalizacja Przemysła II i Wacława II Przemysł II - koronacja na króla Polski (1295) - przyłączenie Wielkopolski i Pomorza Gdańskiego - został zamordowany. Wacław II - koronacja na króla Polski (1300) - przyłączenie Małopolski i Wielkopolski;

III - działania Władysława Łokietka (księcia kujawskiego): powrót do kraju z wygnania - zjednoczenie pod swoim berłem: Małopolski, Wielkopolski, ziemi sieradzkiej, ziemi łęczyckiej, Kujaw - 1320 r. koronacja w Krakowie (odtąd miejscem koronacji był Kraków).

Ziemie poza granicami państwa: Śląsk ...