Dodaj publikację
Autor
Dariusz Wojciechowski
Data publikacji
2018-12-26
Średnia ocena
0,00
Pobrań
44

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Artykuł ukierunkowany jest na wskazaniach pedagogicznych dla osób pracujących oraz wychowujących dzieci. Młodociani rodzice kierujący się wszechstronnym rozwojem dziecka musza być autorytetami w oczach dziecka.
 Pobierz (docx, 13,7 KB)

Podgląd treści

Jak pozytywnie rozwijać osobowość dziecka?

Na osobowość dziecka działamy już od pierwszych lat życia własną postawą, naszym charakterem, który prezentujemy w podstawowej jednostce społecznej, jaką jest rodzina. To tu, dziecko pierwszy raz styka się z mechanizmami obronnymi, które nieświadomie dziedziczy po: rodzicach, starszym rodzeństwie i osobach najbliższych.

Agresja rodzi agresje, rozmowa zwiastuje rozmowę, a uśmiech na twarzy zwiastuje porozumienie. Dorastając każde dziecko „dziedziczy” własny komponent narzędzi, które wykorzystuje w relacjach interpersonalnych. Schody zaczynają się dopiero w wieku wczesnoszkolnym, kiedy dorastająca młoda osoba z własnym wzorem wartości porównuje swój „bagaż” z innymi członkami społeczności klasy. Wewnętrzne konflikty zaczynają się, kiedy normy przyjęte za właściwe, które wyćwiczyliśmy we własnym domu stają się inne od tych, które narzucane są przez: ramy edukacji, grupy społeczne, mass media. Takie dziecko zawsze (bardzo często) będzie sprawiało problemy wychowawcze, wchodziło w konflikty z prawem, przybliżało się do grup zagrożonych demoralizacją.

Jak wtedy pomagać? Zacząć od siebie, dawać przykład, który będzie synchronizował się z modelem narzuconym przez normy społeczne panujące w danym rejonie, a dalej w danym państwie. Jeśli problemem globalnym staje się alkoholizm. Rozwiązaniem będzie profilaktyka zachowań patologicznych na lekcjach we wszystkich szczeblach szkolnictwa. Wtedy trzeba powielać ten system w środowisku domowym – tylko w takim układzie wzorce narzucone jednocześnie w domu i w szkole dadzą pożądane efekty. Ale do tego trzeba rozmowy. Każdego dnia – im dziecko starsze, tym więcej potrzebuje uwagi, zrozumienia i akceptacji ze strony „autorytetu” – nas samych.

Im prędzej i wcześniej zaczniemy przekształcać teorie w praktykę, tym wcześniej i szybciej zobaczymy zmiany w osobowości dziecka. Zacznijmy od nas samych, a młode osoby same dorosną do pozytywnych cech osobowości.

EDUKATOR INTERDYSCYPLINARNY

Dariusz Wojciechowski