Dziady szkolne cz. II

Przedstawienie słowno-muzyczne z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Można je także wystawić na zakończenie roku bądź z okazji innej uroczystości szkolnej. Jest to przeróbka "Dziadów" Mickiewicza - dostosowanie do realiów szkoły, gdzie ukazano przekrój społeczności szkolnej i jej stereotypowe postawy. Przesłanie jest zawarte w ostatniej kwestii: "Każdy z nas rozpoznał wadę I przywarę swą niejedną. Lecz, wnioskując z dramy treści, Wszystko można ponaprawiać I przeprosić, i wyjaśnić, Ze wszystkimi się dogadać..." Wykorzystano fragment utworu zespołu KULT "Baranek" oraz podkład muzyczny do ludowej piosenki "Hej Sokoły". W scenariuszu jest także propozycja dekoracji - zdjęcie naszej tablicy.

Przedstawienie na Dzień Edukacji Narodowej

„Dziady szkolne” - przeróbka „Dziadów cz. II” Adama Mickiewicza

przygotowujący spektakl: Iwona Kocon, Krzysztof Paluszak

scenografia: w sali (auli) ustawić ławki imitujące pomieszczenie klasowe, przy których usadzamy
uczniów biorących udział w przedstawieniu (uczniowie ze sceny z kujonem, chór), na ścianie wieszamy
tablicę korkową (jako tablicę szkolną) z napisem lekcja, temat: Dziady szkolne cz. II i dowolną dekoracją

rekwizyty: peleryna dla Guślarza, wianek i badylek dla ducha dziewczyny, okulary z grubymi denkami,
marynarka dla ducha kujona, koszule, krótkie spodenki, szelki dla duchów dzieci, dzwonek szkolny, duże
wydrukowane oceny - szóstki oraz piątki dla słabego ucznia, wielkie jedynki na sznurku dla dzieci

KONFERANSJER: (Schludnie ubrany, wychodzi na środek sali lub na mównicę)
Zapraszamy dziś na „Dziady”,
Może trochę nietypowe,
Ale wiele z życia szkoły
Pokazać są one gotowe.
Przypatrujcie się więc pilnie,
Dyrektorzy i Nauczyciele,
Koleżanki i Koledzy,
Bo nie tylko w starym Wilnie
Duchy, duszki można śledzić.
( Potęgujący się odgłos dzwonka)

CHÓR:
Pały wszędzie, dwóje wszędzie,
Co to będzie, co to będzie?

GUŚLARZ:
Otwieram dziś bramę do szkoły,
Wkraczajcie wszystkie matoły.
Poprawimy wam złe stopnie,
Średnią wam to w górę kopnie!
Z uwag wszystkich rozgrzeszymy,
Z prac pisemnych odciążymy.
Tylko żwawo, tylko śmiało!

1

CHÓR:
Pały wszędzie, dwóje wszędzie,
Co to będzie, co to będzie?

GUŚLARZ:
Naprzód wy, co mało wiecie,
Powiedzcie, czego pragniecie.
Mówcie, komu wiedzy braknie,
Kto jej pragnie, kto jej łaknie?

CHÓR:
Mówcie, komu wiedzy braknie,
Kto jej pragnie, kto jej łaknie?

SŁABY UCZEŃ:
Słabe stopnie dostawałem,
Nigdy szkoły nie lubiałem,
Teraz grozi mi nieprzejście,
A nieprzejście to nieszczęście...
Ach, coraz większa ogarnia mnie trwoga,
Dla mnie zamknięta do promocji droga.

GUŚLARZ:
Czego potrzebujesz cieniasie,
Aby się znaleźć w ostatniej klasie?

CHÓR:
Mówcie, komu wiedzy braknie,
Kto jej pragnie, kto jej łaknie?

SŁABY UCZEŃ:
Potrzebne mi dobre stopnie,
Średnią mi to w górę kopnie.

GUŚLARZ:
Proszę, oto twoje oceny,
Uciekaj szybko jak mysz!
A kysz! A kysz!

CHÓR:
Dostałeś ocenę leniuchu,
Zostawże nas w spokoju zły duchu!
A kysz! A kysz!

GUŚLARZ:
Posłuchajcie i zważcie u siebie,
Że podług ministerialnego rozkazu,
Kto nie ma otrzymał dobrych stopni,
Ten do następnej klasy nie trafi od razu.

CHÓR:
Posłuchajcie i zważcie u siebie,
Że podług ministerialnego rozkazu,
Kto nie ma otrzymał dobrych stopni,
Ten do następnej klasy nie trafi od razu.

2


GUŚLARZ:
Teraz wy „zielone" duchy.
Zbliżcie się tutaj maluchy,
Coście wśród tego padołu
Nie zaznali żadnego mozołu.
Kto chce Sarbinowa błądzić szlakiem
l w szkolne ...