Oswoić stres. Zajęcia warsztatowe w szkole ponadpodstawowej.

Lekcja ma uświadomić uczniom, że za każdym razem, gdy nasz umysł postrzega coś jako zagrożenie, automatycznie wyzwala się reakcja stresowa. Możemy więc mieć większą kontrolę nad stresem, niż nam się wydaje. Zajęcia mają zachęcić młodzież do zauważania nie tylko sytuacji, które wzbudzają w nich nieprzyjemne reakcje fizyczne i emocjonalne, ale także do obserwowania własnych myśli, które pojawiają się wtedy w umyśle i kwestionowania ich, jeśli są nieracjonalne.

O S W O I Ć S T R E S – zajęcia warsztatowe dla uczniów szkół ponadpodstawowych

Cele edukacyjne:

1. Uczeń potrafi nazwać indywidualne objawy stresu
2. Uczeń poznaje błędy poznawcze odpowiedzialne za interpretacje wydarzeń jako stresogennych
3. Uczeń określa indywidualny styl radzenia sobie ze stresem
4. Uczeń tworzy listę strategii łagodzących objawy stresu
5. Uczeń zna swoje zasoby osobiste

Metody: praca indywidualna, praca w grupach, dyskusja, rozmowa kierowana

Pomoce dydaktyczne: karta pracy dla każdego ucznia, długopis, tablica

Przebieg lekcji:

Skojarzenia – każdy uczeń po kolei podaje pierwsze określenie, które kojarzy mu się z hasłem „stres”. Wszystkie odpowiedzi zapisane są na tablicy. Podczas dyskusji należy podkreślić, że zjawisko stresu, jest bardzo szerokie i najczęściej dla każdego oznacza coś innego. Każdy nadaje indywidualne znaczenie wydarzeniom (np. stres to: porażka, trema, mobilizacja, nerwy, egzamin, klasówka, dyskusja, randka, wystąpienie publiczne). Warto więc poznać własne ograniczenia wynikające ze stresu, tak by opracować indywidualne sposoby łagodzenia skutków napięcia.

KARTA PRACY (6 zadań w tym jedno w grupach):

1. Beczka stresu. Nie mamy wpływu na wszystkie wydarzenia, które każdego dnia zostawiają
w nas swoje ślady – emocje, myśli, reakcje. Możemy jednak zwiększyć swoją świadomość na temat tego, ile napięcia codziennie się w nas gromadzi.

2. RANKING STRESORÓW. Sprawdź, jak radzisz sobie ze stresem:

|STRESOR |CZĘSTOŚĆ występowania |NASILENIE STRESU |NA ILE NAD TYM |
|Np. |(1 – bardzo rzadko |(1 – mały stres |PANUJĘ |
| |5 – bardzo często) |5 – duży stres) |(1 – wcale, 5 – potrafię |
| | | |zapanować) |
|Niepowodzenie w szkole (słaba ocena, brak | | | |
|przygotowania do lekcji itp.) | | | |
|Konflikty w rodzinie | | | |
|Egzamin/klasówka/sprawdzian | | | |
|Kłótnia z przyjacielem | | | |
|Nadmiar obowiązków | | | |
|Publiczna wypowiedź | | | |
|Krytyka, niemiłe słowa | | | |
|Presja otoczenia | | | |
|Samotność | | | |
|Inne | | | |
|............................................... | | | |
| | | | |
|............................................... | | | |

Znalezienie wewnętrznego spokoju zależy: w 10% od tego, co ci się przydarza, w 90% od tego, jak o tym myślisz i w jaki sposób na to reagujesz

3. Objawy stresu. Zaznacz lub dopisz objawy występujące u Ciebie najczęściej:

|ODCZUCIA, ZACHOWANIA |REAKCJE ORGANIZMU |
|niezadowolenia, brak wiary w siebie |szybkie bicie serca |
| |bóle w klatce piersiowej |
| |zawroty głowy |
| |napięty kark i ramiona |
| |szybki i płytki oddech |
| |skurcze żołądka |
| |mdłości |
| |ból brzucha |
| |nadmierne pocenie się |
| |suchość w gardle, zaciśnięte gardło |
| |wilgotne zimne dłonie |
| |uginające się kolana |
| |wypieki na twarzy, szyi |
| |bladość |
| |tiki nerwowe |
| | |
| |- dreszcze |
| | |
| | |
| |. |
| |..........................................................................|
| |.. |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
|poirytowanie, drażliwość, ataki złości, | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
|nadmierna skłonność do płaczu, ucieczki | |
| | |
| | |
|, rezygnacji | |
| | |
| | |
|apatia, tłumienie uczuć, zamykanie się w sobie | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
|zapominanie, luki w pamięci, pustka w głowie | |
| | |
| | |
| | |
| | |
|lęk, niepokój, pesymizm | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
|napięcie emocjonalne | |
| | |
| | |
|zaburzenia snu, koszmary senne | |
| | |
|słaba koncentracja | |
| | |
| | |
|częste pomyłki | |
|uczucie zmęczenia | |
| | |
|- wybuchy płaczu | |
| | |
|podejrzliwość, | |
|wrogość | |
| | |
|trudności z podejmowaniem ...