Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
SCENARIUSZ AKADEMII Z OKAZJI 105 ROCZNICY ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI PRZEZ POLSKĘ
w Szkole Podstawowej im. Szarych Szeregów w Czarnocinie woj. łódzkie
autor: Agnieszka Supady-Panufnik
Hasło:
Kto nie szanuje i nie ceni swej przeszłości, nie jest godzien szacunku teraźniejszości ani prawa do przyszłości.
Józef Piłsudski
Wprowadzenie sztandaru szkoły
Odśpiewanie „Mazurka Dąbrowskiego”
Zapowiedź
Witam Państwa bardzo serdecznie na dzisiejszej uroczystości zorganizowanej z okazji 105 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. Po 123 latach niewoli nasz kraj powrócił na mapy świata. Narodowe Święto Niepodległości jest dniem jedności całego naszego narodu, dniem radości i refleksji. Co znaczy wolność? Jaką ma wartość dla współczesnych młodych ludzi? Zapraszam do obejrzenia części artystycznej i do wspólnego szukania odpowiedzi na te pytania.
Wyprowadzenie sztandaru
Prolog - współczesność
Wnętrze domu; dziadek siedzi w fotelu, wchodzi Hania, zapala lampkę na stoliku, siada na kocu
Hania
Dziadek wieczorne zacznie bajanie
I w świat mądrości przeniesie Hanię.
Ja jestem Hania – zielono w głowie,
Lecz słucham chętnie słowo po słowie.
Bo choć nie umiem jeszcze wszystkiego,
Jestem ciekawa, nie wiem dlaczego…
Jaka opowieść dzisiaj się stanie?
Czy o potworach? O oceanie?
Czy o przygodach i o radości?
Może o dziadka pierwszej miłości?
O czym dziś, powiedz, pogadasz ze mną,
Gdy już za oknem jest całkiem ciemno?
Dziadek
I o przygodach, i o radości,
I o niezwykłej pewnej miłości,
Która jest dla mnie wartością świętą,
Bo mamy właśnie wspaniałe święto!
Dzisiaj, dziecinko, wieczorną porą
W podróż nas polskie dzieje zabiorą.
To, że tu teraz jesteśmy razem,
Jest wielkim szczęściem i drogowskazem!
Wciąż pamiętajmy, że wolność miła
To radość, duma, szczęście i siła!
Poznasz, co w sercu dziadka się mieści –
O Niepodległej to opowieści…
Część historyczna
Piosenka – Niepodległa, niepokorna
Godło, portret Piłsudskiego, biało-czerwone flagi – obok nich wygłaszają sentencje Osoby I-IX. Recytatorzy wygłaszają wiersze na środku sali. Recytatorzy wychodzą na środek w różnych strojach, np. strażaka, pielęgniarki, biznesmena, strojach z różnych epok itp.
Osoba I
Państwa i narody, które na podstawie kłamstwa, na podstawie negowania prawdy podają myśl polityczną, dążą do zguby.
Osoba II
Prawo walki o byt jest prawem istnienia w świecie. Ten jest słabszy, kto buduje na kłamstwie i fałszu, w porównaniu z tym, który buduje na prawdzie. Jak w walce wódz, który opiera się na kłamliwych wieściach, który się kłamliwymi raportami kieruje, idzie do przegranej, tak samo naród, który na kłamstwie buduje swe myśli, idzie do swej zguby.
Recytator I
„Nasz Komendant”
My Ciebie, Wozu, tak bardzo kochamy
Za to, że w chwili najkrytyczniejszej
Tyś pierwszy ...
