Dodaj publikację
Autor
Wiesław Dykier
Data publikacji
2008-01-30
Średnia ocena
4,00
Pobrań
640

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Test jest przeznaczony dla uczniów klasy III gimnazjum.
 Pobierz (doc, 807,0 KB)

Komentarze

Mariquita, 2010-06-09

Fajny pomysł, ale dlaczego wśród pytań z magnetyzmu są pytania z kinematyki?

Podgląd treści


Czytanie ze zrozumieniem
Test dla Klas III

Pierwszych 12 pytań odnosi się bezpośrednio do poniższego tekstu!

W roku 1831 angielski uczony Michael Faraday postanowił rozwiązać zagadkę związku między magnetyzmem i elektrycznością. Sprawa ta fascynowała go już od czasu odkrycia Oersteda - oddziaływania prądu elektrycznego na igłę magnetyczną (istnienia pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem). Zapoczątkowało ono dalsze badania w zakresie elektromagnetyzmu. Rozpoczął zatem własne badania nad zachowaniem igły magnetycznej pod wpływem prądu elektrycznego. Uczony francuski Andre Marie Ampere dowiódł tymczasem, że dwa druty, przez które jednocześnie płynie prąd. odpychaj ą się wzajemnie lub przyciągają, jakby były magnesami (od jego nazwiska pochodzi jednostka natężenia prądu elektrycznego). To znaczy, że zachowują się tak jak ruda żelaza występująca w okolicy miasta Magnesia, którą „bawił się" Arystoteles. Od tego też miasta pochodzi nazwa magnes. W związku z istnieniem pola magnetycznego Ziemi (wynikającego z jego ruchu obrotowego) wykorzystano magnes jako wskaźnik kierunków świata w postaci igły magnetycznej. Z tego też powodu nazywano magnes metalem prowadzącym. Arystoteles zauważył, że łamiąc magnes na części otrzymujemy mniejsze magnesy, a nie jak przypuszczał dwa oddzielne bieguny. Zaobserwowano również, ze siła wzajemnego oddziaływania dwóch magnesów jest odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Coulomb zaś. zaproponował przedstawianie poła magnetycznego przy pomocy linii magnetycznych. Im silniejsze pole. tym więcej linii.
Na skutek przyjętej konwencji, określającej-biegun igły magnetycznej skierowany na północ jako północny, północny biegun magnetyczny Ziemi znajduje się na południu ( Antarktyda), a południowy na północy (północno-wschodnia Grenlandia).
Bieguny magnetyczne Ziemi znaj duj ą się jednak dość daleko od biegunów geograficznych Ziemi, a w ciągu epok geologicznych ich położenie ulega znacznym zmianom.
Faraday chciał wytworzyć prąd elektryczny przy pomocy magnesu trwałego. Co zresztą mu się udało. Okazało się bowiem, że na zaciskach zwojnicy pojawia się napięcie elektryczne w czasie przekładania przez nią magnesu trwałego (magnes będzie wsuwany lub wysuwany z zwojnicy).

1. Istnienie pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem odkrył:
A. Faraday; B. Oersted; C. Arystoteles; D. Sokrates

2. Nazwa magnesu pochodzi od:
A. nazwy pierwiastka chemicznego;
B. nazwy miasta;
C. nazwy nadanej przez Sokratesa;
D. nazwiska greckiego filozofa Magnesius;

3. Czy przewody, w których płynie prąd elektryczny:
A. przyciągaj ą się; B. odpychają się,
C. przyciągaj ą lub odpychają; D. nie wiadomo.

4. Inna nazwa magnesu to:
A. metal wskazujący; B. metal przewodnik;
C. metal prowadzący; D. pierwiastek namagnesowany.

5. Północny biegun magnetyczny Ziemi znajduje się:
A. na północy; B. na wschodzie; C. na zachodzie D. na południu.

6. Przy pomocy magnesu ...