Dojrzałość szkolna w świetle zadań rozwojowych dziecka

"Czas poprzedzający pójście dziecka do szkoły jest okresem bogatym w różnorodne inspirujące je doświadczenia i wyzwania. Okres przedszkolny to także czas ujawniania osobistych, drzemiących w dziecku zasobów, które w przyszłości staną się podstawą do kształtowania istotnych życiowych kompetencji. W wieku przedszkolnym dziecko nabywa wielu umiejętności o istotnym znaczeniu dla uczenia się. Szczególne miejsce w procesie uczenia się zajmuje edukacja przedszkolna, której zadaniem jest wspomaganie ogólnego rozwoju dziecka w zgodzie z jego potencjałem i możliwościami rozwojowymi, a także specyfiką środowiska społeczno – kulturowego i przyrodniczego."

Dojrzałość szkolna w świetle zadań rozwojowych dziecka
Czas poprzedzający pójście dziecka do szkoły jest okresem bogatym w różnorodne inspirujące je doświadczenia i wyzwania. Okres przedszkolny to także czas ujawniania osobistych, drzemiących w dziecku zasobów, które w przyszłości staną się podstawą
do kształtowania istotnych życiowych kompetencji. W wieku przedszkolnym dziecko nabywa wielu umiejętności o istotnym znaczeniu dla uczenia się. Szczególne miejsce w procesie uczenia się zajmuje edukacja przedszkolna, której zadaniem jest wspomaganie ogólnego rozwoju dziecka w zgodzie z jego potencjałem
i możliwościami rozwojowymi, a także specyfiką środowiska społeczno – kulturowego i przyrodniczego. [Michalak 2006, s.8]
Jak można zauważyć dziecko w toku edukacji przedszkolnej nabywa wielu różnorodnych kompetencji społecznych i osobistych? W ramach tych pierwszych A.I. Brzezińska wyróżnia umiejętności wypowiadania się w dużej i małej grupie; słuchania innych i bycia wysłuchanym; podejmowania wspólnych działań z innymi, i to w różnych warunkach; nawiązywania i podtrzymywania kontaktów z nowymi dla dziecka osobami; zawierania pierwszych przyjaźni oraz dostrzegania potrzeb innych dzieci oraz dorosłych. Do kompetencji osobistych zdobytych przez dziecko przedszkolne autorka zalicza wzrost poczucia kompetencji, pewności siebie i własnej wartości; umiejętność rozpoznawania i wyrażania własnych potrzeb, dostrzegania podobieństw własnych i cudzych problemów oraz wzrost poczucia sprawstwa w rozwiązywaniu problemów. [Brzezińska 2005, s.320]
Procesy rozwojowe zachodzące w wieku przedszkolnym zdeterminowane są przede wszystkim zmianami podyktowanymi przejściem dziecka ze środowiska domowego ( zamkniętego) do środowiska przedszkolnego (otwartego), co wyraża się w stawianiu dziecku nowych wyzwań, z którymi musi się ono zmierzyć i zarazem osiągnąć integrację wewnętrzną. Można, zatem powiedzieć, że w okresie przedszkolnym dziecko musi sprostać określonym zadaniom życiowym. [Michalak 2006, s.8]
Koncepcję zadań życiowych, których realizacja staje się mechanizmem sprawczym rozwoju człowieka, stworzył R. Havighrust. Dostrzegł on, że pewne zadania odnoszą się do określonego okresu życia jednostki; ich pomyślne wypełnienie pozwala na podjęcie kolejnych zadań, niepowodzenie zaś prowadzi do złego samopoczucia i trudności z następnymi zadaniami.[ Muszyński 1994, s.60-66] Pokonywanie zadań oznacza rozwój jednostki, zaś niemoc w tym zakresie – stagnację, a nawet regres. W okresie poprzedzającym naukę szkolną dziecko musi sprostać wielu zadaniom życiowym, do których R. Havighrust zalicza:
← osiąganie stabilności fizjologicznej
← tworzenie prostych poję dotyczących rzeczywistości społecznej i fizycznej
← uczenie się nawiązywania kontaktów uczuciowych z rodzicami, rodzeństwem i innymi ludźmi
← rozwijanie umiejętności rozróżniania dobra i zła oraz kształtowanie się początków sumienia
← opanowanie sprawności ważnych w grach i zabawach
← kształtowanie postawy wobec siebie samego jako zmieniającego się organizmu
← uczenie się współżycia z rówieśnikami [ Brzezińska 2000. s.231-232]
Zadania te, zatem obejmują wszystkie sfery ...