Inspirowanie wypowiedzi pisemnych oraz rozwijanie aktywności twórczej uczniów klas początkowych

INSPIROWANIE WYPOWIEDZI PISEMNYCH ORAZ

ROZWIJANIE AKTYWNOŚCI TWÓRCZEJ UCZNIÓW
KLAS POCZĄTKOWYCH

OPRACOWANIE WŁASNE

MGR ELŻBIETA KAWULA

SZKOŁA PODSTAWOWA W DĘBIONKU

(STYCZEŃ 2008 R.)

,,Dziecko w sposób naturalny jest twórcą. Mogą temu zaprzeczyć jedynie ci, którzy nigdy nie obserwowali swobodnej zabawy dzieci, albo ci, którzy ją oglądali w postaci już wypaczonej przez przymusowe oddziaływanie otoczenia”.

( R. Gloton, C. Clero)

Człowiek jest z natury istotą społeczną. Dziecko, podobnie jak dorosły, ma najrozmaitsze potrzeby społeczne i aby je zaspokoić, musi nawiązać kontakty z innymi ludźmi, musi się z nimi porozumiewać i komunikować. Sprawność komunikowania się zależy od sprawności mówienia, czytania, pisania i słuchania.
Kształcenie umiejętności mówienia i myślenia rozpoczyna się w domu rodzinnym. W klasach niższych dziecko doskonali tę umiejętność i wzbogaca ją opanowując czytanie i pisanie, które jest dla niego trudną sztuką.
Przyzwyczajone do języka mówionego, do stosowania w swoich dotychczasowych kontaktach przede wszystkim dialogu musi teraz opanować wypowiadanie się na piśmie, operować zdaniem, starannie dobierać słowa, redagować monolog. Musi więc umieć myśleć, posiadać zdolność odczuwania i wyobraźnię oraz wiadomości, musi też umieć zastanawiać się i rozważać, słowem musi być – twórcze. Zadaniem nauczyciela – wychowawcy klas niższych jest pomaganie dziecku w opanowywaniu umiejętności pisania, odpowiednie stymulowanie jego uzdolnień twórczych, budzenie wiary we własne siły i możliwości. Musi on też pamiętać, że wypowiedź pisemna małego ucznia winna być inspirowana przeżyciem, dziełem sztuki, zabawą, sytuacją, potrzebą życiową i społeczną. Nie można wymagać od dziecka aktywności i wysiłku wówczas, gdy tematyka wypowiedzi pisemnych jest stereotypowa, a nauczyciel nie potrafi dostrzegać swoistego uroku dziecięcego sposobu ujmowania tematu i treści, wyrażania swych myśli, uczuć i wiedzy w sposób charakterystyczny dla jego poziomu rozwojowego, gdy zbyt rygorystycznie przestrzega kanonów form wypowiedzi. Nauczyciel - inspirator pobudzi chęć pisania, poda interesujący pomysł kompozycyjny, podsunie właściwe słowo. To właśnie on pomoże dziecku sformułować poprawnie pod względem stylistycznym jego myśli, uświadomi odczucie i ukaże najlepsze sposoby zredagowania ich w postaci pisanej. Istnieje wiele możliwości aby stworzyć dzieciom korzystne warunki rozwoju języka ojczystego. Najważniejsze to umieć je dostrzegać i spożytkować dla doskonalenia języka, kształcenia myślenia, kształtowania pożądanych postaw i przekonań.

Umiejętność pisemnego wypowiadania się uczniowie nabywają przede wszystkim w szkole. I tylko wiązanie nauki z życiem, obcowanie ze światem zewnętrznym i odczuwanie go, kontakt z ludzkim działaniem w jego najróżniejszych przejawach budzi w dziecku nieodpartą chęć wyrażenia tego co myśli i czuje. Wrażliwość w kontaktach ze światem, interpretacja obrazów i zdarzeń, harmonizowanie wrażeń i pojęć, działanie wyobraźni uwidaczniają się w wypowiedzi pisemnej małego ucznia. Komponowanie jej ...