Ja i inni - nauka właściwego komunikowania się w grupie

Opracowanie: Aneta Czapla

Temat: Ja i inni- nauka właściwego komunikowania się w grupie

Cele:
-kształtowanie umiejętności pozytywnego postrzegania innych,
-budowanie miłej atmosfery i więzi emocjonalnej w grupie,
-rozpoznawanie i nazywanie uczuć,
-dostrzeganie potrzeb własnych i innych,
-wyrażanie emocji w sposób werbalny i pozawerbalny,
-rozbudzanie wyobraźni,

Środki pracy: karty ilustrujące różne emocje, narysowana lokomotywa z wagonikami, R. Portman ,,Gry i zabawy przeciwko agresji”, zdjęcia dzieci

Przebieg zajęć:
1. Zabawa integracyjna, ,,Iskierka”- dzieci siedzą w kręgu. Nauczycielka wysyła iskierkę czyli mocniejszy uścisk dłoni do dziecka siedzącego obok i wypowiada słowa ,,Iskierkę puszczam w krą niech wróci do moich rąk’, dzieci kolejno przekazują sobie uścisk tak aby powrócił do nauczyciela.
Przedstawienie kart z buźkami ilustrującymi różne emocje ( smutek, radość, złość, zdziwienie).dzieci podają przykłady sytuacji w których mogą wystąpić dane emocje.
3. Zabawa integracyjna ,,Człowiek do człowieka”- dzieci dobierają się w pary. Nauczyciel podaje kolejne hasła: dłonie do dłoni, ramiona do ramion itp.- pary wykonują polecenia. Na hasło ,,człowiek do człowieka’’ następuje zmiana osób w parach.
4. Zabawa ,,Emocje”- dzieci siadają w parach z poprzedniej zabawy. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie emocji, wyrażanych za pomocą miny przez kolegę z pary.
5. Zabawa przeciwko agresji ,,Podróż do krainy wściekłości”- nauczyciel opowiada historyjkę, w trakcie której dzieci wykonują określone ruchy.
,,Udajemy się dziś w podróż do tajemniczego kraju. Jedziemy długo pociągiem. Wreszcie pociąg zatrzymuje się, dotarliśmy do Krainy Radości. Ludzie ,którzy tu mieszkają , są zawsze radośni i uśmiechnięci . cieszą się już od rana, jak tylko wstaną. Przeciągają się z zadowoleniem, witają się z nami z uśmiechem, podskakują do góry z radości, obejmują nas i tańczą z nami dwójkami, trójkami, w dużym kole, żadne dziecko nie jest samo....Niestety, musimy jechać dalej. Wsiadamy do pociągu i jedziemy dalej...nagle robi się ciemno. Pociąg staje- dotarliśmy do Krainy Wściekłości. Tu mieszkają ludzie, którzy czują się obrażeni i niesprawiedliwie traktowani. Są źli i zdenerwowani, tupią nogami, potrząsają głowami, ściskają dłonie w pięści i wołają: Nie lubię Cię! Wreszcie nasza lokomotywa sapie i wzywa nas do pociągu. Zatrzymujemy się, nabieramy dużo powietrza do płuc... i uspakajamy się. Wsiadamy do pociągu i jedziemy dalej...pociąg zatrzymuje się na końcowej stacji- jesteśmy w Krainie Spokoju. Wszyscy ludzie uśmiechają się . Poruszają się spokojnie i ostrożnie, delikatnie głaskają się nawzajem, prowadzą się za ręce albo siedzą obok siebie. Jest cicho...”
6. Zabawa ,,Lokomotywa uczuć”- podsumowanie zajęć. Dzieci kolejno podchodzą do przypiętego do tablicy pociągu i na wagonikach oznaczonych buźką uśmiechniętą lub buźką wyrażającą obojętność ...