Spieszmy się kochać ludzi...

Scenariusz lekcji

Przedmiot: Lekcja wychowawcza
Prowadzący: mgr Gabriela Galla
Klasa: 3 MC
Data: 29.10.2007
Czas zajęć: 45 minut.

Temat: „Spieszmy się kochać ludzi...”

Cele poznawcze:
Uczeń:
• poznaje jeden z utworów ks. Jana Twardowskiego.

Cele kształcące:
Uczeń:
• zapoznaje się z wierszem „Spieszmy się” ks. Jana Twardowskiego,
• pojmuje wartość życia zarówno swojego jak i innych,
• dostrzega kruchość ludzkiego istnienia,
• dostrzega wpływ jaki odejście kogoś bliskiego ma na ludzi.

Cele wychowawcze:
Uczeń rozwija u siebie:
• poczucie odpowiedzialności za życie swoje i innych,
• poczucie wartości ludzkiego życia,
• poczucie ważności posiadania rodziny,
• chęć rozwiązania konfliktów z najbliższymi,
• uczucie poszanowania uczuć innych osób,
• uczucie integracji z zespołem klasowym.

Metody:
• pogadanka wprowadzająca,
• praca z tekstem,
• dyskusja.

Pomoce:
• tekst utworu ks. Jana Twardowskiego.

Przebieg lekcji:
1. Czynności porządkowe:
- przywitanie wychowawcy z uczniami,
- sprawdzenie obecności,
- załatwienie bieżących spraw klasowych,
- zapisanie tematu zajęć na tablicy.
Czas realizacji 10 minut.

2. Wprowadzenie:
- nauczyciel rozdaje tekst wiersza „Spieszmy się kochać ludzi...” ks. Jana Twardowskiego i prosi uczniów o przeczytanie,
- nauczyciel prosi wychowanków żeby opowiedzieli o swoich przemyśleniach po przeczytaniu utworu.
3. Nauczyciel nawiązuje do zbliżających się świąt Wszystkich Świętych i Zaduszek kiedy to wszyscy ludzie myślą o bliskich, którzy odeszli.
4. Nauczyciel rozdaje uczniom teksty z wypowiedziami ludzi po śmierci ich bliskich.
5. Wychowawca uświadamia uczniom, że nie tylko śmierć jest powodem naszej rozłąki z bliskimi, ale także wyjazdy i nasze zacięcie i rozpamiętywanie krzywd.
6. Nauczyciel prosi uczniów żeby zastanowili się co ich zdaniem jest najważniejsze w życiu i czy warto zacinać się w sobie i rozpamiętywać urazy, czy może warto wyciągnąć rękę i zapomnieć o konfliktach kiedy jest na to jeszcze czas.
7. Uczniowie po przeczytaniu proszeni są o swoje refleksje na temat ważności życia.
8. Pod koniec lekcji uczniowie proszeni są o napisanie listu do kogoś kto odszedł, lub z kim od dawna nie rozmawialiśmy i trudno jest nam się przełamać ponieważ wystąpił między nami konflikt. Nauczyciel zaznacza, że listy nie będą upublicznione.

9. Podsumowanie:
Uczeń:
- dostrzega kruchość i wartość ludzkiego życia,
- dostrzega bezsens i małostkowość większości z nieporozumień,
- dostrzega wartość rodziny i posiadania bliskich osób,
- rozumie ostateczność śmierci.
Czas realizacji: 35 minut.

Spieszmy się
Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to, co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie, że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego
Nie bądź pewny, że ...