Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązania
problemu edukacyjnego ucznia szkoły podstawowej,
niedostosowanego społecznie
Identyfikacja problemu
Problem: Czteroletnie opóźnienie szkolne. Jarek. w wieku 15 lat jest uczniem piątej
klasy szkoły podstawowej.
Objawy: Duże zaległości szkolne, brak motywacji do nauki, brak wiary we własne
siły, kłopoty z dłuższą koncentracją na jednej czynności, całkowity brak zaufania do
nauczycieli i wychowawców.
Jarek rozpoczął naukę zgodnie z normą wiekową, uczęszczając do publicznej
szkoły podstawowej. Sytuacja rodzinna zmusiła go jednak do czasowej realizacji
obowiązku szkolnego w Pogotowiu Opiekuńczym, do dawnej szkoły wrócił w tym
samym roku szkolnym, ale promocji do następnej klasy już nie uzyskał. Na wniosek
matki przeniesiono go do innej szkoły lecz nie wpłynęło to na poprawę jego sytuacji.
Klasy powtarzał jeszcze trzy razy.
W szkolnych opiniach Jarka znajdują się zapisy o nieprawidłowym
funkcjonowaniu. Szczególnie jego pobyt w PO przyniósł eskalację zachowań
negatywnych. Nieletni stał się agresywny, miał zaburzone relacje z rówieśnikami.
Zdarzały się czyny karalne, w postaci kradzieży oraz używanie psychoaktywnych
środków wziewnych. Uczeń bywał zaniedbany, często nie przychodził do szkoły, a jak
już tam był to w stanie uniemożliwiającym mu naukę (brak podręczników i pomocy).
Geneza i dynamika zjawiska
Powodem problemów szkolnych Jarka było zaniedbanie ze strony domu,
patologia w postaci zachowań ojca i konkubenta matki (także nieporadność
wychowawcza matki). Nieletni socjalizował się w warunkach patologicznych.
Trudności szkolne powodowały, że ucznia konsultowano specjalistycznie. W wyniku
orzeczenia Poradni PP zorganizowano mu nauczanie indywidualne. Nie dało to
oczekiwanych efektów.
We wszystkich dostępnych materiałach zawarto zapisy o przemocy domowej,
jakiej doświadczał nieletni. Tym samym należy jednoznacznie wskazać, że obszar
szkolny jest wyraźnie wtórny wobec obszaru socjalizacji domowej. Nieletni nie był w
stanie funkcjonować w szkole, mimo, że diagnozowano jego możliwości odniesienia
sukcesu. Naturalny potencjał nieletniego nie był
jednak wzmacniany, wręcz
przeciwnie – okoliczności życia rodzinnego potencjał ten niszczyły. Wynikiem były
zachowania niedostosowane.
Placówki podejmowały działania naprawcze (pomoc socjalna, konsultacje w
poradni PP, farmakoterapia stosowana w wyniku konsultacji psychiatrycznych,
wreszcie środki sądowe), lecz nie było to skuteczne.
Nieskuteczność stosowanych środków wychowawczych, wadliwość systemu
rodzinnego: wielodzietna rodzina z cechami patologii, niestabilne związki matki z
mężczyznami uwikłanymi kryminalnie, awantury domowe ojca, problem alkoholowy
członków rodziny, czteroletnie opóźnienie szkolne, niedojrzałość emocjonalna i
społeczna, pogłębiający się proces demoralizacji skutkowały umieszczeniem Jarka w
SdN.
1
Znaczenie problemu
W początkowych kontaktach z Jarkiem widoczna była eskalacja w jego
zachowaniach aspołecznych: stosował przemoc w relacjach międzykoleżeńskich, nie
reagował na oddziaływania wychowawcze nauczycieli, nie interesowała go własna
edukacja, nie widział potrzeby ani korzyści ze ...
