Dodaj publikację
Autor
Sławomir Gruszczyński
Data publikacji
2008-05-16
Średnia ocena
0,00
Pobrań
62

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Niniejsza opracowanie ma na celu podkreślenie znaczenia diagnozy szkolnej w ogólnie pojętym procesie resocjalizacji.
 Pobierz (pdf, 204,8 KB)

Podgląd treści



Opracował :

Sławomir Gruszczynski




DIAGNOZA POZIOMU EDUKACJI NIELETNICH



szkolnych

to

nie

straty

niepowodzeń

treściach i organizacji procesu nauczania ( przyczyny dydaktyczne ),

WSTĘP

Niniejsza opracowanie ma na celu podkreślenie znaczenia diagnozy szkolnej w ogólnie
pojętym procesie resocjalizacji. Dlaczego mówimy o diagnozie szkolnej?
Pracując, od kilku lat w Schronisku dla Nieletnich, coraz częściej stykam się z przejawianą przez
wychowanków niechęcią szkolną. Niechęć ta jest spowodowana róŜnymi czynnikami tkwiącymi
w:

• w środowisku ucznia, ( przyczyny społeczne ),
• w samym uczniu tj. w jego właściwościach fizycznych i psychicznych.
spowodowane
tylko
Konsekwencje
drugorocznością, ale takŜe konsekwencje niekorzystnie kształtujących się postaw młodzieŜy i jej
osobowości. Dzieci mające trudności w nauce łatwo doznają niepowodzeń, szybko się zniechęcają,
zaczynają wagarować. Dalej juŜ łatwo wkraczają na drogę prowadzącą do demoralizacji i
przestępczości.
Na opóźnienie w nauce składają się początkowo nieznaczne braki w opanowaniu
materiału programowego, dotyczące zwykle jednego tylko przedmiotu – wtedy teŜ moŜna je
najskuteczniej wyrównać. Jeśli zaś nie czyni się tego, braki pogłębiają się szybko, zwiększa się ich
zasięg, przenosząc się na inne przedmioty. W tym przypadku usunięcie zaawansowanych juŜ
zaległości nie jest sprawą łatwą ani dla ucznia, ani dla zainteresowanych nauczycieli.
Nieletni przebywający w placówce resocjalizacyjnej charakteryzuje się od lat trwającą
niechęcią szkolną. Zaległości dydaktyczne nieletnich sięgają kilku lat. Wiadomości prezentowane
przez wychowanków kształtują się, w przewaŜającej części, na poziomie młodszych klas szkoły
podstawowej, a często sprowadzają się do umiejętności czytania i pisania. Dlatego waŜne jest by
jak najbardziej optymalnie zdiagnozować ten stan rzeczy do późniejszej pracy z nimi, zarówno
resocjalizacyjnej jak i reedukacyjnej. Z racji wykonywanego zawodu (nauczyciel szkoły) w pracy
tej kładę nacisk na reedukację.
Reedukacja - nauczanie osoby, która z jakichś powodów straciła pewne posiadane
uprzednio umiejętności czy wiadomości; ponowna edukacja; działalność wychowawcza mająca na
celu przystosowanie do Ŝycia w społeczeństwie młodocianego przestępcy po odbyciu kary.
Tak rozumiana reedukacja odgrywa waŜną rolę w ponownej socjalizacji nieletnich
przebywających w placówkach resocjalizacyjnych. Jest częścią procesu resocjalizacji czyli
działalności wychowawczej obejmującej ludzi źle przystosowanych do środowiska społecznego,
mającej na celu ich adaptację; ponowne włączenie do Ŝycia społecznego kogoś, kto był
pozbawiony przez pewien czas moŜności uczestniczenia w nim.

praktycznych, mających



WYBRANE ASPEKTY DIAGNOZY SZKOLNEJ

DIAGNOSTYKA PEDAGOGICZNA

Termin diagnoza pochodzi z języka greckiego (diagnosis) - oznacza rozpoznanie, i na
początku wiązał się jedynie z medycyną. Do nauk społecznych wprowadziła go Mary Richmond
w 1917 roku. W Polsce prekursorką była Helena Radlińska (1879 -1954) działacz oświatowy,
pedagog, historyk, profesor na UW.
Współczesna interpretacja terminu diagnozy podkreśla jego dwa składniki :
• zebranie potrzebnych danych,
• opracowanie ich.
Bardziej ...