Dysleksja

Dysleksja i inne pokrewne zaburzenia, a nauka języków obcych

Co to jest dysleksja?

Słowo „dysleksja” pochodzi z języka greckiego i oznacza „słaby, ubogi język”. Dysleksja również znana jest jako specyficzne zaburzenie uczenia się i poznawania i charakteryzuje się trudnościami w dokładnym i/lub pełnym rozpoznawaniu wyrazów oraz słabą pisownią, a dokładniej trudnościami w dekodowaniu pojedynczych słów, co najczęściej odzwierciedla niewystarczające zdolności przetwarzania fonologicznego.
Dysleksja manifestuje się różnorodnymi trudnościami w odniesieniu do różnych form komunikacji językowej, często oprócz trudności w czytaniu pojawiają się poważne trudności w zakresie czynności pisania i poprawnej pisowni.
W celu precyzyjnego określenia obszaru trudności używa się następujących określeń:
a. dysleksja - trudności w opanowaniu umiejętności czytania - dotyczą treści i tempa czytania, poprawności brzmienia wyrazów,
b. dysortografia - trudności w opanowaniu poprawnej pisowni - uczeń popełnia błędy ortograficzne mimo, że zna zasady pisowni - oraz zniekształcanie zapisu wyrazów, pomijanie liter, przestawianie ich kolejności, mylenie liter o podobnych kształtach, opuszczanie drobnych elementów graficznych liter, pismo lustrzane,
c.dysgrafia - trudności w opanowaniu techniki pisania - niski poziom graficzny pisma; litery mają różną wielkość, są pochylone w różne strony, nie zawsze łączą się ze sobą; u uczniów starszych zmienny kierunek pisma, litery są niedokończone lub zdeformowane, nierówne zagęszczenie liter w wyrazach, częste poprawki i skreślenia; pismo jest trudne a niekiedy niemożliwe do odczytania,
d. hiperdysleksja - trudności w czytaniu ze zrozumieniem.
Dysleksję można podzielić na rozwojową i nabytą. Określenie dysleksja rozwojowa jest nadrzędne wobec dysleksji, dysgrafii i diortografii, które składają się na jej obraz. Trudności w pisaniu i czytaniu dzieci napotykają od początku nauki szkolnej. Tym różni się dysleksja rozwojowa od nabytej, która polega na utracie opanowanej już umiejętności czytania i pisania, zwykle na skutek uszkodzenia mózgu - choroba, wypadek.

Co powoduje dysleksję?

Mimo że ostatnio bardzo wzrosła liczba badań nad dysleksją i ciągle pojawiają się coraz to nowsze możliwości w radzeniu sobie z tym problemem, to dokładna przyczyna tego zaburzenia ciągle nie jest całkowicie znana. Uznaje się, że dysleksja może być dziedziczona i jest połączona z zaburzeniami słuchu we wczesnym dzieciństwie. Osoby z dysleksją mają problemy z rozróżnieniem dźwięków wewnątrz wyrazów, co jest kluczowym czynnikiem utrudniającym tym osobom czytanie.
Dysleksja nie jest spowodowana brakiem inteligencji lub chęci do uczenia się – występuje głównie u dzieci z przeciętnym lub wysokim ilorazem inteligencji i przy doborze odpowiednich metod nauczania uczniowie z dysleksją mogą osiągnąć sukcesy w nauce.

Trudności występują u dzieci pomimo:
- dobrego poziomu rozwoju intelektualnego,
- dobrej motywacji do nauki,
- dobrej znajomości zasad pisowni i ogólnie dobrych postępów w nauce ...