Dlaczego warto pisać programy autorskie dla wąskiej grupy uczniów?

Dlaczego warto pisać programy autorskie dla wąskiej grupy uczniów ?
Refleksje nad wartościami płynącymi z realizacji programu własnego.

Program edukacji regionalnej opracowałyśmy na potrzeby Zespołu Szkół Nr 6 w Bytomiu, dla I etapu edukacyjnego, uwzględniając możliwości psychofizyczne, poziom intelektualny oraz emocjonalny uczniów placówki.
Program skierowany jest do bardzo wąskiego grona uczniów i nauczycieli, możliwy do wykorzystania przez nauczycieli kształcenia zintegrowanego w 4 szkołach podstawowych dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim na terenie Bytomia.
Nasz program porusza zagadnienia wynikające z bogactwa kultury Śląska, specyfiki krajobrazu oraz właściwości życia społecznego.
Treści kształcenia i wychowania ujęłyśmy w cztery kręgi tematyczne:
1. Charakterystyczne cechy regionu.
2. Tradycje Śląska.
3. Narzędzia informatyczne.
4. Pożądane postawy i zachowania uczniów.
Podział ten pozwolił usystematyzować treść oraz w sposób jasny wyeksponować wątki tematyczne.
Najtrudniejsze było sformułowanie celów, w taki sposób, by nie tracić z oczu głównego założenia. Ponieważ bałyśmy się przesadnego rozdrobnienia, wyobraziłyśmy sobie ucznia, który po ukończeniu I etapu edukacyjnego posiadłby umiejętność dostrzegania cech wyróżniających nasz region spośród innych, utożsamiałby się z miejscem i grupą społeczną w kontekście regionalnym oraz znałby możliwości gromadzenia informacji z wykorzystaniem narzędzi komputerowych, dotyczących interesującego nas zagadnienia. Jednak kluczowy był dla nas cel wychowawczy, wyodrębniony z pozostałych treści – chodziło o wdrażanie ucznia do adekwatnego do sytuacji zachowania się i powielania ról społecznych powszechnie akceptowanych. Cel szczególnie istotny w przypadku uczniów szkół specjalnych, którzy niejednokrotnie mają bardzo ubogie doświadczenia w obrębie funkcjonowania w ramach różnorodnych ról społecznych. Stąd tak ogromna potrzeba dostarczania nowych doświadczeń, prezentowania pozytywnych postaw i zachowań w budynkach i miejscach użyteczności publicznej.
Taka wizualizacja pozwoliła nam zawęzić cele do 4 podstawowych.
Wiedziałyśmy już co chcemy osiągnąć, pozostało tylko określić standardy, które będziemy realizować, wyznaczyć i pogrupować zadania, sprecyzować procedury osiągania celów oraz stworzyć sposoby ewaluacji.
Standardy i zadania ujednoliciłyśmy dla wszystkich trzech klas I etapu edukacyjnego. Ponieważ treści kształcenia i wychowania ujęłyśmy w kręgi tematyczne, dla przejrzystego ukazania standardów i zadań, te również opisałyśmy w analogiczny sposób.
Np. dla kręgu tematycznego: „Charakterystyczne cechy regionu” wyznaczyłyśmy standard: „Poznawanie najbliższego środowiska i specyfiki swojego regionu”. Z czego wypłynęły nam zadania:
➢ „określenie charakterystycznych dla Śląska elementów krajobrazu,
➢ wyszukiwanie ciekawych miejsc,
➢ poznanie herbu miasta Bytom i nazw dzielnic,
➢ poznanie ginących zawodów (np. górnika, hutnika) w Bytomiu i najbliższej okolicy)”.
Procedury osiągania założonych celów edukacyjnych zróżnicowałyśmy pod kątem możliwości uczniów, czyli dostosowałyśmy do rozwoju uczniów na poziomie pierwszej, drugiej i trzeciej klasy.
Bez względu jednak na owo zróżnicowanie, cele i treści programu powinny być realizowane ...