Czytam i piszę z komputerem

WALDEMAR PIETRZAK

PROGRAM ZAJĘĆ POZALEKCYJNYCH
Z INFORMATYKI DLA DRUGIEGO ETAPU

EDUKACYJNEGO W SZKOLE SPECJALNEJ DLA DZIECI
Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM W STOPNIU LEKKIM

„CZYTAM I PISZĘ Z KOMPUTEREM”

Świnoujście 2008

C
r
e
a
t
e
d

w
i
t
h

n
o
v
a
P
D
F

P
r
i
n
t
e
r

(
w
w
w
.
n
o
v
a
P
D
F
.
c
o
m
)
.

P
l
e
a
s
e

r
e
g
i
s
t
e
r

t
o

r
e
m
o
v
e

t
h
i
s

m
e
s
s
a
g
e
.

Zastosowania komputera w edukacji dziecka niepełnosprawnego pozwala na

efektywniejsze przygotowanie ucznia do sprostania wymaganiom szkolnym w zakresie
podstawowych umiejętności w tym między innymi czytania i pisania. Komputer z
odpowiednim programem edukacyjnym, przynosi duże postępy w nauce, terapii
pedagogicznej i rewalidacji, a także logopedii. Dla osób z upośledzeniem umysłowym w
stopniu lekkim komputer staje się stanowiskiem do nauki, mocno indywidualizującym proces
kształcenia. Z tych względów
komputer powinien być wykorzystywany w pracy z dziećmi z zaburzeniami w czytaniu i
pisaniu, z dziećmi z upośledzeniem słuchu, z zespołem Downa, mózgowym porażeniem
dziecięcym i w końcu upośledzeniem umysłowym.
Już w 1998 roku oligofrenopedagog M. Siedlecka, po zakończeniu trwającego trzy lata
projektu dokonała podsumowania. We wnioskach podaje, iż wykorzystanie programów
komputerowych w pracy z dziećmi upośledzonymi umysłowo sprawiło, iż:
1. Dzieci zdobyły umiejętności w zakresie podstaw obsługi komputera.
2. Wydłużył się u nich czas koncentracji uwagi na zadaniu.
3. Ćwiczenia rewalidacyjne stały się mniej żmudne i uciążliwe.
4. Zmniejszyły się trudności w początkowej nauce czytania.
5. Dzieci odzyskały poczucie własnej wartości i wiarę we własne siły.
6. Dzieci mogły w sposób bardzo atrakcyjny, zabawowy i bezstresowy uczyć się czytać, pisać
i liczyć.
7. Czas trwania ćwiczeń wydawał się dziecku krótszy.
8. Dzieci były pozytywnie motywowane do pracy na lekcjach.
9. Dzieci często odnosiły sukces i były nagradzane. (Szkoła Specjalna, 1998, s.192)
Pomysł programu zrodził się z siedmioletniego doświadczenia nauczyciela

prowadzącego co roku zajęcia pozalekcyjne w formie koła komputerowego w Szkole
specjalnej w Świnoujściu. Sytuacja w której dzieci upośledzone umysłowo w stopniu lekkim
zaczęły być nauczane elementów technologii informacyjnej związana była z reformą
programową systemu oświaty. Prowadzone przeze mnie zajęcia w ciągu tych siedmiu lat były
bardzo różnorodne, były poszukiwaniem właściwych treści i właściwych form. Jedne z tych
zajęć dotyczyły rozszerzania treści nauczanych na zajęciach lekcyjnych, inne kładły nacisk na
funkcję rewalidacyjną, jeszcze inne na ...