A jak Wójtem będę...

TEMAT: „A jak wójtem będę...”

Dwie młode dziewczyny Paulina, Karolina sprzątają mieszkanie (jedna z nich odkurza odkurzaczem druga energicznie wyciera stolik ściereczką). Nagle przestają sprzątać

P: Już dość mam tego sprzątania, Nie będę więcej kurą domową. Muszę się zrealizować w innej dziedzinie... W jakiej?
- projektantką mody raczej nie
- lekarką nie, za delikatna jestem i za wrażliwa
- nauczycielką odpada, piosenkarką również.
Wiem już zostanę Wójtem Gminy Klucze!
K: Wiesz, że to bardzo dobry pomysł. Pomogę Ci prowadzić kampanię wyborczą. Wspólnie ułożymy jakiś programik, żeby wyborcy tłumnie Cię poparli.
Zaczniemy od wyglądu: musisz koniecznie zmienić swój wizerunek. Nie możesz przecież w dresach startować na Wójta Gminy.
P: Masz rację. Taki np. pan wice marszałek Andrzej Leper. Jak on się zmienił – nie do poznania. Co to znaczy ręka pana Tymochowicza – odmienił zupełnie postać Andrzeja Lepera
- garnitur od Armatniego,
- fryzura mistrza Laurentego,
- buty Salamandry.
Opalenizna jakby wrócił z Majorki. Tymochowicz wykreował na prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego – wykreuje i mnie na wójta.
K: Zapraszam do gabinetu kosmetycznego, a potem do fryzjera i krawca.

Schodzą za parawan lekarski tam prędko przebierają się w kostiumy (melodia z filmu „Pretty Woman”, dresy rzucają przed parawan, wychodzą elegancko ubrane na scenę).

K: Pięknie wygląda pani Wójt!
P: Dziękuję. Ty też niczego sobie. Kostium projektowała Ewa Minge, popieram polskich
kreatorów mody. Ubiera Oleńkę Kwaśniewską może ubierać i mnie. Moją fryzurą zajął się pierwszy fryzjer Rzeczpospolitej Wojciech Rogulski. To prawdziwy artysta, który –
z całym szacunkiem uczyni piękną każdą kobietę.
K: Ruszamy z programem wyborczym.
P: A jak już Wójtem będę - A JAK WÓJTEM BĘDĘ TO:
Stawiam na turystykę. Perełka w skali europejskiej Pustynia Błędowska zauroczy nas pięknem swojego krajobrazu. Wyobraźmy sobie, że idziemy szlakiem pustynnym. Jest bardzo gorąco, żar leje się z nieba. Piach parzy nas w stopy. Chce nam się pić. Dalszą podróż po pustyni odbywać będziemy na wielbłądzie dwugarbnym. Gorąco – zaczyna dręczyć nas pragnienie. A tu: nie ma nie ma wody na pustyni.

(podkład muzyczny do piosenki „Nie ma wody na pustyni” Beaty Kozidrak, karawana z wielbłąda dwugarbnego [dwie osoby przykryte materiałem, Adrian i Krzysiu udają wielbłąda, na którego siada Martyna, obok idzie Maciek w stroju Araba] śpiewa Karolina, Paulina schodzi ze sceny. Po skończonej piosence Paulina wychodzi na scenę.

K: Nie straszne nam jednak upały! Karawana dotarła właśnie do wioski vesternowskiej znajdującej się w środku pustyni. Duża wioska powstała dzięki projektowi z Unii Europejskiej. Nareszcie turyści, obozowicze, koloniści nie będą mówili, że na północy kraju najlepiej podobała im się ...