Dodaj publikację
Autor
aneta trojanowska
Data publikacji
2008-11-07
Średnia ocena
0,00
Pobrań
149

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Metoda przeznaczona jest dla dzieci, u których występuje poważne uszkodzenie mózgu, jak czterokończynowe porażenie mózgowe, duża spastyczność ciała i liczne przykurcze.  
 Pobierz (pdf, 60,8 KB)

Podgląd treści

STYMULACJA MOTORYCZNA MIKRORUCHAMI WEDŁUG
KENA SASAMOTU

mgr Aneta Trojanowska
Szkoła Podstawowa w Opolu

1. Przeznaczenie metody

Metoda przeznaczona jest dla dzieci, u których występuje poważne uszkodzenie
mózgu, jak czterokończynowe porażenie mózgowe, duża spastyczność ciała i liczne
przykurcze.

2. Cel metody

Zasadniczym celem metody jest udrożnienie dróg nerwowych. Konsekwencją
stosowanych działań jest powstanie odruchów fizjologicznych (odruchu ruchowego),
zmniejszenie spastyczności, przykurczów, stereotypii i zachowań autoagresywnych.
Metoda ta ma za zadanie stworzyć możliwość do bardziej efektywnego działania
istniejących połączeń nerwowych, ale także do wytworzenia się tych zupełnie
nowych. Dzięki temu dziecko będzie miało szansę na odczuwanie własnego ciała. W
związku z tym celem metody mikroruchów jest także wywołanie u dziecka nowych
doświadczeń w kontakcie z terapeutą i swoim ciałem.

3. Opis metody- przebieg

Stymulacja motoryczna według Kena Sasamotu jest metodą neurorozwojowego
postępowania terapeutycznego znajdującego oparcie w ruchu, a ściślej mówiąc
mikroruchach. Terapię przeprowadza się wykonując ruchy z obwodu do środka ciała.
Mikroruchy obejmują głowę, obręcz barkową, biodrową oraz kończyny. Terapeuta
dostarcza dziecku bodżców kinestetycznych, które docierają do rdzenia kręgowego,
aparatu przedsionkowego., móżdżku, jąder podkorowych i ocalałych komórek kory.
Okres oczekiwania na bodżce jest wydłużony i bardzo często trzeba dane czynności
powtarzać przez wiele razy, aby móc uzyskać odpowiedż z pobudzenia. Ważne jest,
aby metodę tą stosować codziennie, ponieważ każda przerwa w terapii może
spowodować, że u dziecka wystąpi regres uzyskanej czynności dowolnej, do czego
metoda ta właśnie dąży. Pewne części ciała wymagają w tej metodzie większej
częstotliwości i małej amplitudy ruchów, a inne na odwrót. Ważne, by stosując
powyższą stymulację terapeuta zastosował u dziecka tzw. bezpieczne pozycje, jak
leżenie tyłem czy rozkroczny siad na wałku z trzymaniem poręczy przy ścianie. W
ten sposób zmniejszymy istniejące patologiczne odruchy, koregujemy skoliozy itp.

4. Własne refleksje na temat metody

Według mojej opinii stymulacja motoryczna mikroruchami według Kena Sasamotu
może sprzyjać rozwojowi dziecka z uwagi na to, że w przypadku tej terapii działamy
na zakończenia nerwowe, układ krwionośny, chłonny, W ten sposób więc dochodzi
do pobudzenia nerwowego, co w przypadku dzieci z poważnymi uszkodzeniami

mózgu i spastycznością jest przecież bardzo ważne. Metoda stwarza szansę dziecku
na to, że pojawią się nowe połączenia nerwowe, a co za tym idzie powstaną nowe
odruchy fizjologiczne u dziecka. Dziecka może więc doświadczyć dzięki temu
nowych ruchów wykonywanych przez własne ciało, np. może skręcić w jedną stronę
czy też próbować utrzymać głowę w jednej pozycji. Metoda ta może być bardzo
skuteczna w przypadku dzieci o licznych zachowaniach autodestrukcyjnych, które
mogą mieć związek ...