Odpowiedzialność za słowo - scenariusz lekcji wychowawczej

Scenariusz lekcji wychowawczej dla klasy V szkoły podstawowej

opracowała: Alina Dąbrowska, nauczyciel Szkoły Podstawowej nr 1
w Czarnkowie

Temat: Odpowiedzialność za słowo

Cele:
Uczeń potrafi
● kontrolować swoje wypowiedzi
● ocenić jakość i prawdziwość wypowiadanych przez siebie słów
● kierować się dobrym smakiem w doborze czasopism

Metody:
● praca ze słownikami
● pogadanka o znaczeniu słów w życiu człowieka
● praca w grupach

Środki dydaktyczne:
● słownik języka polskiego
● czasopisma młodzieżowe i dziecięce (różne)
● Jan Brzechwa „Ptasie plotki”

Przebieg lekcji:

1. Pogadanka – uczniowie pod kierunkiem nauczyciela rozmawiają o znaczeniu słów w życiu człowieka, mówią o tym, że służą one, np. do przekazywania informacji, że można się nimi posługiwać nieudolnie lub po mistrzowsku, można przy ich pomocy wynieść kogoś na szczyty lub całkowicie pogrążyć.

2. Podział uczniów na grupy – praca ze słownikami języka polskiego, wyszukiwanie określeń : plotka, informacja.

3. Odczytanie wiersza „Ptasie plotki”

Usiadła zięba na dębie:
- Na pewno dziś się przeziębię!
Dostanę chrypki być może,
Głos jeszcze stracę, broń Boże,
A koncert mam zamówiony
W najbliższą środę u wrony.
Jęknęły smutnie żołędzie:
- Co będzie, ziębo, co będzie?
Leć do dzięcioła, do buka,
Niech dzięcioł ciebie opuka!
Podniosła lament sikora:
- Podobno zięba jest chora!
Gil z tym poleciał do szpaka:
- Jest sprawa taka a taka,
Mówiła właśnie sikora,
Że zięba jest ciężko chora.
Poleciał szpak do słowika:
- Ze słów sikory wynika,
Że zięba już od miesiąca,
Po prostu jest konająca.
Słowik wróblowi polecił,
By trumnę dla zięby sklecił.
Rzekł wróbel do drozda: -Droździe,
Do trumny przynieś mi gwoździe.
Stąd dowiedziała się wrona,
Że zięba na pewno kona.

A zięba nic nie wiedziała,
Na dębie sobie siedziała,
Aż jej doniosły żołędzie,
Że koncert się nie odbędzie,
Gdyż zięba właśnie umarła
Na ciężką chorobę gardła.

4. Ćwiczenie - uczniowie jednej z grup (poza jednym) wychodzą na korytarz. Temu, który został nauczyciel w obecności klasy opowiada krótką historię, po czym wchodzi do klasy następny uczeń a pierwszy
z nich teraz jemu opowiada usłyszaną przed chwilą historię, sytuacja się
powtarza (drugi opowiada trzeciemu, trzeci czwartemu, kolejno
proszonym z korytarza), klasa obserwuje, jak historia powtarzana przez
kilka osób się zmienia (bo tak zapewne się stanie) i zrozumie, że
informacja wysłana od kogoś, powtarzana w postaci plotki może się
całkowicie zmienić.

5. Grupy analizują treść różnych młodzieżowych czasopism, zwracają uwagę na to, o kim i o czym się tam pisze – są to głównie plotki
o artystach, moda seks – analizują również treść ambitniejszych
czasopism.

6. Podsumowanie: uczniowie dochodzą do wniosku, że powinni bardziej zwracać uwagę na ...