Dodaj publikację
Autor
Tomek Lipski
Data publikacji
2009-01-28
Średnia ocena
0,00
Pobrań
68

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

W pracy opisane są cechy wspólne i różnice w trzech wybranych mezocyklach cyklu rocznego na przykładzie lekkoatletyki, a w szczególności rocznego cyklu treningowego młodych skoczków.
 Pobierz (doc, 98,0 KB)

Podgląd treści


TOMASZ LIPSKI

Cechy wspólne i różnice występujące w trzech wybranych mezocyklach cyklu rocznego na przykładzie wybranej dyscypliny.

W poniższej pracy opiszę trzy mezocykle cyklu rocznego na przykładzie lekkoatletyki, a w szczególności rocznego cyklu treningowego młodych skoczków. Opisywane przeze mnie mezocykle to, mezocykl podstawowy (bazowy), startowy i odbudowująco – podtrzymujący.
W poniższej pracy zamierzam opisać definicje i strukturę rocznego cyklu treningowego, definicje mezocyklu wraz z opisaniem cech w wybranych przeze mnie trzech mezocykli, aż wreszcie opisanie rocznego cyklu treningowego młodych skoczków w lekkiej atletyce.
Roczny cykl – jest podstawowym cyklem długim, składową etapów i innych cykli wieloletnich, składa się z trzech podstawowych okresów:
• Okres przygotowawczy – 5 – 7 miesięcy w cyklu rocznym lub 3 – 4 miesiące w cyklu półrocznym. Dzieli się on na 3 podokresy: przygotowania wszechstronnego (ogólnego), jego zadaniem jest roszerzenie i doskonalenie funkcjonalnych możliwości sportowca; podokres przygotowania ukierunkowanego i podokres przygotowania specjalnego. Głównym zadaniem okresu przygotowawczego jest wszechstronne przygotowanie organizmu zawodnika (fizycznie i psychicznie) gwarantujące uzyskanie wysokiej formy sportowej. Na początku okresu należy wprowadzać ćwiczenia podnoszące sprawność ogólną, nie wolno tez zapominac o pewnych ćwiczeniach technicznych, a także o chrakterze taktycznym. W dalszej części tego okresu nacisk kładzie się na kształtowanie sprawności specjalnej, nie zapominając o ćwiczeniach technicznych i taktycznych.
• Okres główny (startowy) – 5 miesięcy w cyklu rocznym, 1,5-2 miesiąca w cyklu półrocznym. Dzieli się on na dwa podokresy: stabilizacji formy i zawodów. W pierwszym z nich najważniejszą rolę odgrywa przygotowanie techniki i taktyki oraz wytrzymałości specjalnej. Organizowanie w tym podokresie zawodów kontrolnych, zbliżających swą formą do zawodów mistrzowskich jest bardzo ważne. W podokresie zawodów główny nacisk kładzie się na odnoszenie zwycięstw sportowych. Podstawę działania w tym podokresie stanowi jak najlepsza mobilizacja do zawodów, szczególnie psychiczna.
• Okres przejściowy – około 6 tygodni w cyklu rocznym lub 3-4 tygodnie w cyklu półrocznym. Okres ten jest koniecznym następstwem okresu startów. Stwarza warunki do aktywnego wypoczynku odnowy biologicznej, zapobiegając negatywnym skutkom stosowanych obciążeń treningowych i startów. Nie powinno się jednak stosować całkowitej przerwy, lecz podtrzymywać poziom wytrenowania tak by następny cykl można było rozpocząć z punktu wyższego niż na początku poprzedniego.

Mezocykle – czyli cykle średnie, trwają przeciętnie 4-6 tygodni. Mezocykle mogą być budowane na podstawie jednego typu mikrocyklu kilkakrotnie powtórzonego lub na podstawie dwu czy trzech typów. Ich układ w cyklu jest różny, zależy między innymi od rodzaju cyklu, długości i rodzajów okresów uprawianej dyscypliny, poziomu sportowego zawodnika czy kalendarza startów i warunków klimatycznych. Celem mezocykli jest zapewnienie wysokiego tempa rozwoju wytrenowania i zapobieganie naruszenia ...