Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
REFERAT: Ocenianie opisowe w nauczaniu zintegrowanym.
Zreformowana szkoła wymaga oceniania uczniów klas najmłodszych w formie opisowej. Na podstawie wieloletnich badań i doświadczeń stwierdzono, że ocena wyrażona cyfrą nie przynosi spodziewanych efektów w przypadku małych dzieci. Nie rozumieją oni takiej formy oceny. Często uczą się po to, aby otrzymać szóstkę lub piątkę, bo wiąże się to z pewnymi gratyfikacjami np. ze strony rodziców. Ocena opisowa sprawia, że dziecko dowiaduje się jak działa, co robi dobrze, co może zmienić, poprawić. Taka ocena sprzyja rozwojowi dziecka i zachęca do dalszej pracy. Bierze również pod uwagę wkład i wysiłek dziecka, ujawnia jego możliwości i zdolności, a także wspiera. Jest również indywidualną charakterystyką dziecka.
Rodzice natomiast otrzymują pełną informację o rozwoju dziecka, jego osiągnięciach, sukcesach, problemach - wraz ze wskazówkami do dalszej pracy. Ocena opisowa może przybierać różny kształt, w zależności od tego, do kogo jest adresowana.
W opisywaniu osiągnięć ucznia, można zauważyć dwie generalne tendencje:
- ocenianie w formie wypracowania
- ocenianie w formie różnego typu kwestionariuszy lub formularzy, na których metodą skreślania, podkreślania lub „odhaczania” wybiera się z pośród wielu te sformułowania, które najlepiej oddają osiągnięcia ucznia.
Specyfika rozwoju ucznia klas I- III wymaga uważnego śledzenia zmian zachodzących w jego zachowaniu jak również z obserwacją jego postępów naukowych. Dlatego również ocena opisowa powinna składać się z dwóch zasadniczych części:
1) oceny zachowania
2) oceny osiągnięć w nauce uzupełnionych charakterystyka ucznia oraz informacją o realizowanym materiale nauczania, zajęciach wyrównawczych oraz zaleceniach do dalszej pracy.
Tworzenie charakterystyki ucznia ma na celu wyszukanie i opisanie cech specyficznych dla dziecka, podkreślenie jego zdolności i umiejętności oraz zwrócenie uwagi na niepokojące objawy w zachowaniu.
Przy opisywaniu zachowania ucznia bierze się pod uwagę wszystkie obszary funkcjonowania dziecka w szkole, a więc kontakty z innymi dziećmi i dorosłymi, funkcjonowanie według ściśle określonych reguł a więc: wyrażanie emocji i uczuć, samodzielność, aktywność, koncentracja, przygotowanie do zajęć, tempo i staranność pracy.
W myśl nowej podstawy programowej etap edukacji wczesnoszkolnej to okres kształtowania nade wszystko umiejętności niezbędnych w dalszej edukacji. I to właśnie one powinny stanowić podstawę oceny. Do nich należy bezwzględnie czytanie. Wymagania programowe mówią, że w tym zakresie uczeń powinien przeczytać tekst, wypowiedzieć się na jego temat, wyodrębnić postacie i zdarzenia oraz znaleźć w tekście potrzebne mu informacje.
W ten sposób kształtuje się umiejętność czytania ze zrozumieniem.
Dlatego przez cały okres edukacji wczesnoszkolnej kształtujemy, doskonalimy i obserwujemy następujące umiejętności: sposób czytania, jakość czytania – wymowę i intonację, poprawność czytania, tempo czytania, rozumienie czytanego tekstu.
Pisanie ...
