Dodaj publikację
Autor
Andrzej Kasprzyk
Data publikacji
2009-02-16
Średnia ocena
4,50
Pobrań
64

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Krótkie zarysowanie problemu, jak się ma nauka Pisma świętego do problemu transfuzji krwi.
 Pobierz (doc, 32,5 KB)

Podgląd treści


TRANSFUZJA KRWI A PISMO ŚWIĘTE.

Wielu ludzi zadaje sobie pytanie: czy Pismo św. zakazuje dokonywania transfuzji krwi. Czy jest to zgodne z prawdą? W Biblii nie ma zakazu transfuzji krwi. Istnieją ludzie, którzy twierdzą, że przetaczanie krwi jest wbrew Biblii. Twierdzący, że przetaczanie krwi jest niedopuszczalne, powołują się na szereg tekstów Starego Testamentu, zakazujących spożywania krwi i potraw zawierających krew np. (Rdz 9, 4; Kpł 7, 27; 17, 10 i inne), lub przelewania krwi np. (Rdz 9, 6; 37, 22; Ps 141, 8 i inne). Najważniejszymi jednak tekstami, którymi się kierują jest tzw. ,,Dekret" Apostolski" (Dz 15, 22-29; 21, 25), który według ich interpretacji zakazuje przyjmowania transfuzji.

Wszystkie teksty ze Starego Testamentu, które podejmują kwestię krwi, nie zakazują transfuzji (nieznanej w tamtych czasach), ale zakazują tylko i wyłącznie przelewania krwi ludzkiej (tzn. zabójstwa) lub spożywania krwi zwierząt. Rozszerzanie interpretacji tych tekstów także na transfuzję, jest nadużyciem. Kościół uważa, że Prawo Mojżeszowe zostało wypełnione przez Chrystusa (por. Łk 16, 16; Gal 3, 23; Koi 2, 14). Przepisy Starego Testamentu nie obowiązują chrześcijan i dlatego można spożywać pokarmy z krwią zwierząt.

Problem tzw. judeochrześcijan był największą troską Kościoła z czasów apostolskich. Chrześcijanie nawróceni z judaizmu chcieli przestrzegać wszystkie przepisy Prawa Mojżeszowego, zwłaszcza obrzezania. Uważali, że aby dostąpić zbawienia należy wypełnić nie tylko nakazy Jezusa (wiara, chrzest, miłość bliźniego), ale i Prawo. W związku z tym zmuszali chrześcijan pochodzenia pogańskiego do wypełniania uczynków Tory. To judeochrześcijanie byli przyczyną konfliktu w niektórych gminach chrześcijańskich. Celem uniknięcia dalszych konfliktów, Apostołowie zalecili, aby chrześcijanie pochodzenia pogańskiego ze względu na chrześcijan pochodzenia żydowskiego zachowywali zwyczaje, do których Żydzi byli od wieków przyzwyczajeni. Dekret nakazywał m. in. powstrzymanie się od krwi, czyli od spożywania pokarmów z krwią. Judeochrześcijanie, jako że przestrzegali Prawo Mojżesza, nie spożywali krwi. Intencja Apostołów jest jasna: nie dopuścić do wzajemnego zgorszenia wynikającego z odmiennych przyzwyczajeń i tradycji, aby w ten sposób uniknąć konfliktów i rozłamów. Dekret apostolski jest więc nauką o tolerancji dla przekonań innych osób, jeśli przekonania te nie naruszają podstawowych zasad wiary.

Podobne zalecenia tolerancji i nie gorszenia bliźnich, dawał w swych Listach św. Paweł (np. Rz 14, 1-15; l Kor 8, 1-13). Nakaz Apostołów i zalecenia św. Pawła opierały się na słowach Jezusa Chrystusa, który przestrzegał przed sianiem zgorszenia (Mt 18, 6). Św. Piotr ostrzegał, aby ludzie nieuczeni nie brali się za tłumaczenie Ksiąg świętych, gdyż mogą to uczynić błędnie na własna zgubę (por.2P 3, 16) . Niektórzy ludzie chcący osiągnąć ...